เนิ่นนานเท่าไหร่ ที่ฉันยืนมองเธอ จากตรงนี้
ความรักที่เธอเจอ มันคงทำร้ายเธออยู่อย่างนั้น
โลกที่โหดร้าย มันฟังอาจดูคล้าย ว่าเธอกำลังอ่อนล้า
แววตาที่ดูหมองหม่น ในวันที่ฟ้ากำลังมืดดับลง
และตอนนี้..ได้โปรดมองมาที่ฉัน ข้างเธอ
ได้โปรด ฟังฉัน ฉันจะคอยบอก ให้เธอเข้าใจ ว่า..
พรุ่งนี้ก็เช้า..เรื่องที่เธอได้เจอ ให้เธอโยนทิ้งไป
ความเศร้าใจและความเสียใจ ให้แสงดาวโอบกอดให้เธอก้าวไป
ไม่เป็นไร..แค่นี้เธอก็เก่งมากแล้ว มีฉันที่คอยอยู่ตรงนี้
ให้ฉันอยู่ตรงนี้ อยู่เคียงข้างกายเธอ (แล้วทุกๆอย่าง จะผ่านมันไปกับฉัน)
