ข้าวเหนียวหมูปิ้งข้างทาง ถึงอ้ายพากินทุกวัน
รถโดยสารประจำทาง แม้ยังใช้เทียวทางฝัน
ค่าห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ บางเดือนจ่ายเขาไม่ทัน
ถึงบ่ทันเป็นดั่งฝัน ที่บอกน้องไว้จักคำ
ไหวอยู่ สู้เด้ออ้ายบ่ต้องถาม
ว่าไหวบ่ อยู่กับผู้ชายหาเช้ากินค่ำ
สิเคียงคู่ กุมมือก้าวฝ่าขวากหนาม
ว่าแต่อ้ายยังจำ บ่ลืมคำ สิบ่ถอดใจ
ถึงบ่มีบ้านหลังใหญ่ ให้น้องตากแอร์เช้าแลง
บ่มีรถป้ายแดง พาน้องไปไสมาไส
บ่มีชุดงามๆ พอใส่ไปเอาบุญได้
น้องบ่เคยถอดใจ ฮือ
ว่าแต่อ้ายสู้ต่อ
ไหวอยู่ สู้เด้ออ้ายบ่ต้องถาม
ว่าไหวบ่ อยู่กับผู้ชายหาเช้ากินค่ำ
สิเคียงคู่ กุมมือก้าวฝ่าขวากหนาม
ว่าแต่อ้ายยังจำ บ่ลืมคำ สิบ่ถอดใจ
ถึงบ่มีบ้านหลังใหญ่ ให้น้องตากแอร์เช้าแลง
บ่มีรถป้ายแดง พาน้องไปไสมาไส
บ่มีชุดงามๆ พอใส่ไปเอาบุญได้
น้องบ่เคยถอดใจ โฮ
ถึงบ่มีบ้านหลังใหญ่ ให้น้องตากแอร์เช้าแลง
บ่มีรถป้ายแดง พาน้องไปไสมาไส
บ่มีชุดงามๆ พอใส่ไปเอาบุญได้
น้องบ่เคยถอดใจ โฮ
ว่าแต่อ้ายสู้ต่อ
