รู้ดีว่าใจเธอเริ่มเปลี่ยนไปไม่เหมือนก่อน
สายตาที่เธอมอง ทำให้ฉันได้เข้าใจ
ว่าในสักวันหนึ่ง เธอจะเดินจากฉันไป
ถ้าถึงวันนั้นใจฉันก็คงรับไม่ได้
อยากจะขอให้เธอช่วยเปลี่ยนใจได้ไหม
ฝืนใจของเธอเกินไปหรือเปล่า
เพราะฉันขาดเธอคงไม่ไหว
อู้ว แค่คิดน้ำตาก็จะไหล
สุดท้ายไม่ว่าทำอย่างไร ทางที่เหลือก็มีเพียงแค่สองทาง
ไม่ว่าทางไหน ก็มีแต่ทางเสียใจ
ให้รั้งเธอไว้ ก็รู้ต้องทรมาน
จะปล่อยเธอไป ก็เกินที่จะรับไหว
ให้เลือกอย่างไร ไม่ว่าทางไหนฉันก็มีน้ำตา
ถ้าพอมีสักทาง ให้เรากลับเป็นเหมือนก่อน
ฉันพร้อมที่จะยอม แม้ต้องเหนื่อยสักแค่ไหน
แต่เหมือนว่าความเป็นจริง มีแต่ทางที่เสียใจ
ไม่ว่าจะรั้งเธอไว้หรือฉันต้องปล่อยเธอให้ไป
อยากจะขอให้เธอช่วยเปลี่ยนใจได้ไหม
ฝืนใจของเธอเกินไปหรือเปล่า
เพราะฉันขาดเธอคงไม่ไหว
อู้ว แค่คิดน้ำตาก็จะไหล
สุดท้ายไม่ว่าทำอย่างไร ทางที่เหลือก็มีเพียงแค่สองทาง
ไม่ว่าทางไหน ก็มีแต่ทางเสียใจ
ให้รั้งเธอไว้ ก็รู้ต้องทรมาน
จะปล่อยเธอไป ก็เกินที่จะรับไหว
ให้เลือกอย่างไร ไม่ว่าทางไหนฉันก็มีน้ำตา
หากว่าฉันยังมีทางให้เหลือสักทาง
อยากจะให้เธอนั้นกลับมา
กลับมารักกัน
ไม่ว่าทางไหน ก็มีแต่ทางเสียใจ
ให้รั้งเธอไว้ ก็รู้ต้องทรมาน
จะปล่อยเธอไป ก็เกินที่จะรับไหว
ให้เลือกอย่างไร ไม่ว่าทางไหนฉันก็มีน้ำตา
(จะทางไหนก็มีแต่เจ็บช้ำ มีแต่ภาพเดิม ๆ คอยตอกย้ำ)
(และสุดท้ายฉันคงต้องยอมรับทางเสียใจ)
(จะทางไหนก็มีแต่เจ็บช้ำ มีแต่ภาพเดิม ๆ คอยตอกย้ำ)
(และสุดท้ายฉันคงต้องยอมรับทางเสียใจ)