(*) ฉันจะเสกร่ายมนต์ ให้สะกดมนตรา
ให้รักกูหลงกู เอาแต่พร่ำเพ้อหา
กินนอนไม่ได้ ถ้ากูไม่ไปหา
จะเสกคาถาให้รักเพียงแต่กู
โอมมะลึกกึกๆๆกึ๋ย
ขอให้เธออย่าไป หลงรักใคร
รักแต่กูคนเดียวคนนี้ไง
ไม่ว่าทำอะไร ให้นึกถึงแต่กู นึกถึงแต่กู
รักกูหลงกู โอมเพี้ยง
โอมมะลึกกึกกัก จะเสกให้รักจะเสกให้หลง
คนอย่างเธอมันอันตราย ปล่อยไว้ไม่ได้
เดี๋ยวใครมาสน อยากได้ยินคำว่าที่รัก
จากปากของเธอสักหน
จะกี่คาถาจะลองจะท่องให้ฟังทุกวันถ้ามันได้ผล
ไอ้เบ้าหน้าฉันไม่ดีเท่าไร แต่ฉันรับประกัน
ว่าฉันนั้นโคตรจะจริงใจ ถ้าเธอยังไม่รัก
ก็ไม่บังคับไม่เป็นไร แต่ไม่รู้ด้วยนะ
เพราะเธอจะโดนคุณไสย
โอมรักกูหลงกู กินข้าวไม่ได้ร้องไห้หากู
จะทำอะไรจะมองอะไรก็ขอให้เห็นเป็นหน้าของกู
จิตติจิตตัง คิดถึงจังสาธุ สาธุ
อาระหะ i love you
(ซ้ำ *)
ไม่ยอมรักกันดีๆก็เลยต้องทำของใส่
ไม่ยอมเป็นแฟนกับฉันสักทีเลยต้องเล่นใหญ่
พูดไม่ฟังเอง ชอบเธอมาตั้งนาน
เอาแต่คิดเองเออเองมันน่ารำคาญ
อยากเป็นคนของใจ ไม่อยากให้เธอเป็นของใคร
ลองแล้วทุกทางก็ต้องมาจบที่คุณไสย
เป่าให้เธอนั้นรักไม่คุยไม่ทักกับใครที่ไหน
ให้เธอนั้นหลงได้เพียงแค่ฉัน..
โอมเพี้ยงยามจะมองให้สองตา
นั้นเห็นแต่หน้าฉันคนเดียว
โอมเพี้ยงยามได้ยินบนฟ้าบนดินก็เสียงเดียว
โอมเพี้ยงห้ามคิดถึงใครเลยเชียว
ให้รูปรสกลิ่นสีนั้นมีแต่ฉันเลยเพียวๆ
เป่าให้เธอนั้นลืมเรื่องราวที่เจ็บปวด
เป่าให้เธอนั้นจำได้เพียงแค่ฉันคนเดียว
และบทสวด นี้ ให้เธอรัก ให้เธอหลง
ให้เธอมีแค่ฉันคนเดียว
ตราบจนหัวใจเป็นผุยผง
(ซ้ำ*,*)