ไม้หมอน : แม่ครับ เวลานี้ผมเป็นทุกข์ใจ
ความสุขแท้จริงต้องทำเช่นไร
ทำไมผมถึงต้องเสียน้ำตา
พ่อครับ ช่วยสอนความรักให้ผมอีกสักครา
เหตุใดมีรักแล้วจึงต้องจากลา
ผมผิดพลาดไปด้วยเหตุใด
*ใยพ่อถึงมีแม่อยู่เคียงข้างกาย ไม่จากกัน
ไป เหตุใดรักผมที่มีให้เธอกลับกลายเป็นการจากลา
** กี่ครั้งที่มีแต่รอยน้ำตา กี่คราที่หัวใจบอบช้ำ ซ้ำๆ วนเวียนไม่ต่าง
จากเดิมเคยมีเธอเคียงข้างกาย ไม่นานมันก็พลันจางหาย หัวใจเจ็บจนทุกข์ระทมเค้าทิ้งผมเช่นเดิม
บี๋: ใยพ่อถึงมีแม่อยู่เคียงข้างกาย ไม่จากกัน
ไป
เหตุใดรักผมที่มีให้เธอกลับกลายเป็นการจากลา
กี่ครั้งที่มีแต่รอยน้ำตา
กี่คราที่หัวใจบอบช้ำ ซ้ำๆ วนเวียนไม่ต่าง
จากเดิมเคยมีเธอเคียงข้างกาย ไม่นานมันก็พลันจางหาย หัวใจเจ็บจนทุกข์ระทมเค้าทิ้งผม
ไม้หมอน: กี่ครั้งที่มีแต่รอยน้ำตา กี่คราที่หัวใจบอบช้ำ ซ้ำๆ วนเวียนไม่ต่าง
จากเดิมเคยมีเธอเคียงข้างกาย
ไม่นานมันก็พลันจางหาย
หัวใจเจ็บจนทุกข์ระทมเค้าทิ้งผมเช่นเดิม
