ถนนชีวิตที่กูลิขิต
สองแก้มอาจมีบ้างร่องรอยน้ำตา
ต้นทุนชีวิต ความฝันและศรัทธา
กูเดินมาด้วยสองขาดังเวทมนต์
ใครเขาดูถูกบางคนเหยียดหยาม
ตัดแข่งตัดขาพรรคพวกและเพื่อนพ้อง
ไม่สนคำขู่ไม่เสียดายของ
มึงถึงกูถึงใจถึงไปด้วยกัน
น้องเอยน้องเคยเจ็บปวดพี่เข้าใจ
ก็ใจแลกใจมันใช้ไม่ได้ในบางคน
พี่เองนั้นเคยบาดเจ็บและทุกข์ทน
แต่กูไม่สนถ้ากูไม่ชนกูก็จบ
น้องเอ่ยน้องเคยอับจนหมดหนทาง
แต่แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์มีเสมอ
ยอมแพ้ง่ายง่ายก็คงไม่ได้เจอ
กับความสำเร็จของนกกระจอก
ออกสร้างรัง
เหนื่อยก็พักใครไม่รักก็พอ
อย่าไปท้อใครไม่สนเดินคนละเส้นทาง
ต้นไม้สูงใหญ่เพียงแดดเพียงน้ำ
ใจเราเพียงสร้างกำลังใจให้ตน
มึงไหวหรือเปล่ามึงล้าใช่ไหม
มึงสู้ไม่ไหวแต่มึงก็ต้องทน
ฟังเสียงคนด่าไอ้บ้าไอ้จน
ก็กูจะทนกูจะทำกูไม่แคร์คำพูดใคร
Solo
มันคือรสชาติในชีวิต
ตราตรึงในความคิด
ต้องผิดหวังอีกกี่ครั้งอีกล้านครั้ง
เป็นธรรมดาชีวิตคน
ไม่อาจจะหลุดพ้น
ต้องสับสนต้องทุกข์ทนต้องอดทน
มึงลองมองย้อนทางผ่านมา
อาจเปื้อนคราบน้ำตา
ต้องเคยแพ้ต้องเคยพลั้งเคยพลาดพลั้ง
แต่กูจะเลือกทางเดินนี้
จุดหมายมึงต้องมี
สิ่งที่หวังคนที่หวังคนที่หวัง
น้องเอยน้องเคยเจ็บปวดพี่เข้าใจ
ก็ใจแลกใจมันใช้ไม่ได้ในบางคน
พี่เองนั้นเคยบาดเจ็บและทุกข์ทน
แต่กูไม่สนถ้ากูไม่ชนกูก็จบ
น้องเอ่ยน้องเคยอับจนหมดหนทาง
แต่แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์มีเสมอ
ยอมแพ้ง่ายง่ายก็คงไม่ได้เจอ
กับความสำเร็จของนกกระจอก
ออกสร้างรัง