กาลเวลาบ่ได้รักษาทุกสิ่ง
แต่การยอมรับความจริง
รักษาทุกสิ่งทุกอย่าง
รู้ทั้งรู้ ว่าเจ้าเป็นไปลายต่าง
นับมื้อเจ้าแฮงเหินห่างหาทางสิไป
ทุกข์ก็ต้องทน เจ็บก็ต้องไม่ท้อ
จักเถื่อแล้วน้ำตาคลอ
กับคำว่าฮักบ่พอของเจ้า
ไปฮักกับเขาให้มันแล้วสา
บ่ต้องยื้อให้เสียเวลาฮักเฮา
จบก็คือจบ คบไปก็เสียเวลาเปล่าๆ
อ้ายพร้อมจบพร้อมเจ็บเพื่อเจ้า
ฟ้าวไปฮักกับเขา… บ่ต้องยื้อ
คําว่าฮัก.. มันกินแทนข้าวบ่ได้
ก็จำเป็นสิต้องตัดใจ ไปตามเวรตามกรรม
รู้ทั้งรู้ ว่าเจ้าสิมาเหยียบย่ำ
นับเมื่อยแฮงเจ็บช้ำ กับการกระทำของเจ้า
ทุกข์ก็ต้องทน เจ็บก็ต้องไม่ท้อ
จักเถื่อแล้วน้ำตาคลอ
กับคำว่าฮักบ่พอ..ของเจ้า
ไปฮักกับเขา ให้มันแล้วสา
บ่ต้องยื้อให้เสียเวลาฮักเฮา
จบก็คือจบ คบไปก็เสียเวลาเปล่าๆ
อ้ายพร้อมจบพร้อมเจ็บเพื่อเจ้า
ฟ้าวไปฮักกับเขา บ่ต้องยื้อ
( ดนตรี )
ทุกข์ก็ต้องทน เจ็บก็ต้องไม่ท้อ
จักเถื่อแล้วน้ำตาคลอ
กับคำว่าฮักบ่พอของเจ้า
ไปฮักกับเขาให้มันแล้วสา
บ่ต้องยื้อให้เสียเวลาฮักเฮา
จบก็คือจบ คบไปก็เสียเวลาเปล่าๆ
อ้ายพร้อมจบพร้อมเจ็บเพื่อเจ้า
ฟ้าวไปฮักกับเขา… บ่ต้องยื้อ
อ้ายพร้อมจบพร้อมเจ็บเพื่อเจ้า
ฟ้าวไปฮักกับเขา… บ่ต้องยื้อ…
