ฝนยังตกแม้จะดึก อีกคืนที่หนาวจนจับใจ
ไม่มีเธอไม่มีใคร นั่งมองแต่ฟ้าและสายฝน
จนจะเหมือนว่าเวลา มันไม่ไปไหน
คนก็หนาวใจก็ชา เพราะฉันคิดถึงเธอ
ฝนยังสาดถึงหน้าต่าง กว่ามันจะเช้าคงขาดใจ
ฉันจะทนได้เท่าไหร่ หลับตาไม่ไหวใจยังรอ
บอกให้รู้ได้ไหมเธอ ว่าเธออยู่ไหน จะไปขอความเห็นใจ
ทนคิดถึงไม่ไหว เกือบจะหนาวตายอยู่แล้ว
ปล่อยให้ฉันเป็นคนไม่มีใคร อยู่อย่างนี้ มันหนักเกินไป
ให้ทนหนาวคนเดียวได้ยังไง ไม่กลัวฉันเหงาตายบ้างเลย
ฝนคงหยุดเมื่อฉันตื่น แต่ความคิดถึงจะอย่างไร
ฉันจะหยุดได้รึเปล่า กับวันที่เหงามันกินใจ
ตอนที่ฉันอยู่ข้างเธอ ฉันไม่เคยหนาว คืนนี้หนาวกว่าทุกคืน
ทนคิดถึงไม่ไหว เกือบจะหนาวตายอยู่แล้ว
ปล่อยให้ฉันเป็นคนไม่มีใคร อยู่อย่างนี้ มันหนักเกินไป
ให้ทนหนาวคนเดียวได้ยังไง ไม่กลัวฉันเหงาตายบ้างเลย
ทนคิดถึงไม่ไหว เกือบจะหนาวตายอยู่แล้ว
ปล่อยให้ฉันเป็นคนไม่มีใคร อยู่อย่างนี้ มันหนักเกินไป..
ให้ทนหนาวคนเดียวได้ยังไง ไม่กลัวฉันหนาวตายบ้างเลย
มันเหงา มันเหงาเกินไป ไม่กลัวคิดถึงตายบ้างเลย
