ใจนึงก็อยากอยู่ต่อ แต่ว่าอีกใจก็ท้อเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าเราจะเดินหน้าต่อไปได้สักเท่าไร
ใจนึงก็อยากจะพอ อีกใจนึงขอจะอยู่ต่อไป
ทั้งรักทั้งเหนื่อยสุดใจ ต้องเลือกแบบไหนช่วยบอกฉันที
VERSE 1
แล้วฉันต้องเลือกแบบไหนอันนี้ช่วยตอบฉันที
ที่ฉันพูดมา นี่ไม่ได้แปลว่าฉันดี
ดีร้ายหลากหลายมุมเนี่ยเราทุกคนนั้นมี
ทั้งที่ฉันก็เข้าใจแต่ช่วยเอาคนมาย้ำที
หรืออาจจะเป็นเพราะเหนื่อย จึงทำให้ฉันนั้นสับสน
ความสุขที่เคยมีทำไมวันนี้กลับล่องกลับหน
มีเพียงน้ำตา ที่ตกมาไหลอย่างกับฝน
หลายครั้งที่คิดจะเลิก แต่หลายครั้งก็คิดจะทน
เราที่เก็บทุกรายละเอียด แล้วเอามาเบียดข้างในสมอง
แต่ความรู้สึกยังเก็บเงียบ พับไว้เพียบไม่ตอบสนอง
มันคงสะสม จึงเป็นเหตุผลที่เศร้าที่หมอง
ถ้าหากวันนี้เราเลิกกัน เธอคงเป็นดั่งคุณครูที่สอน
(*)
VERSE 2
ถ้าหากว่าเรายังไปต่อนี่มันจะเรียกว่าฝืนมั้ย
เหมือนกับของที่พังแล้ว แต่ว่าเรายังฝืนใช้
หรือว่าจริงๆ มันจบไปแล้ว แต่ว่าเราเองยังขืนไว้
ฉันยังหาคำตอบไม่ได้ ไม่ว่าจะผ่านกี่คืนไป
ทำไมเหมือนไกลมาก ทั้งๆ ที่อยู่ข้างกัน
คุยกันวันละคำ ทั้งๆ ที่เคยคุยข้ามวัน
ดูมันสูงขึ้นเรื่อยๆ กำแพงที่เธอสร้างมัน
พอมีอะไรมาคั่นกลาง เราจึงอยู่ตรงข้ามกัน
ฉันยังอยากจะไปต่อ แต่มันก็ท้อเต็มที
วิ่งตามเธอจนทรุดนั่งทำทรงเอ็มวี
ทั้งรักทั้งเหนื่อย อาการมันน่าเซ็งดี
ปีนี้แม่งปีอะไร เจอเรื่องแย่ๆ มาเต็มปี
TACHAYA
ใจนึงอยากพัก แต่มันยังรักอยู่
ใจนึงอยากสู้ แต่กูก็เหนื่อยใจ
ทรมานแต่น้ำตามันรินลึกอยู่สุดใจ
จะพัก จะรัก จะมา จะไป ต้องทำอย่างไรช่วยบอกที
เหมือนจะหยุด แล้วสะดุด ไร้ใครฉุด ลุกขึ้นจับ
เอื้อมมือคว้า เธอไม่รับ หลอกสลับว่ามีใจ
จะวิ่งตาม แต่ความจริง ปลายทางไม่มีเส้นชัย
แล้วทางที่ถูก มันอยู่ตรงไหน สุดใจจะคิดในวิธี