จำใจจากมาอยู่เมืองกรุง
แต่กลิ่นหนังลุงยังฝังในกาย
นานแล้วที่ฉันจากมาเสียไกล
ฝันอยู่ตรงข้ามทางไปบ้าน
ยืนคนละมุมกับโชคชะตา
ปีนป่ายหนีหน้าความต่ำใจ
ตรงชานชาลาจำเสียงรถไฟ
หนทางของใจเลือกกางปีกบิน
ข้ามฝั่งขอบฟ้า ข้ามฝั่งทะเล
ลมพัดลมเพลุ่มหลงล่อลวงใจ
ยืนอยู่ตรงนี้ หนาวเหน็บเนื้อใน
เธอเข้าใจใช่ไหมเพียงเท่านี้
เสียงขลุ่ยอยากไปหากอไผ่
หนีจากกลิ่นแสงไม่สิ้นอยู่ดี
ชายคาไกลออกไปทุกที
ฝากใจกับจันทร์อยากไปจูบดิน
ข้ามฝั่งขอบฟ้า ข้ามฝั่งทะเล
ลมพัดลมเพลุ่มหลงล่อลวงใจ
ยืนอยู่ตรงนี้ หนาวเหน็บเนื้อใน
เธอเข้าใจใช่ไหมเพียงเท่านี้
ข้ามฝั่งขอบฟ้า ข้ามฝั่งทะเล
ลมพัดลมเพลุ่มหลงล่อลวงใจ
ยืนอยู่ตรงนี้ หนาวเหน็บเนื้อใน
เธอเข้าใจใช่ไหมเพียงเท่านี้
เธอเข้าใจฉันใช่ไหม