วันว่างปีนี้ไม่ได้หลบบ้าน
สงกรานต์หนนี้เราไม่ได้เห็นหน้า
ฝากเป็นบทเพลงไปว่ายังข้องใจ
หลอดเวลา คนทางนี้เป็นห่วง
เดือนห้าหนนี้ไม่ได้ไปหา
เดือนสิบทีหน้าค่อยพบกันมั่ง
ต้นไม้ใบยางสายลมความห่วงหา
คงเดินทาง แล้วหัวใจจะคืนรัง
คิดถึงบ้านนานแล้วไม่ได้หลบไป
คิดถึงหวานใจของพ่อเสียจัง
คิดถึงแกงขี้เหล็ก อยากกินแกงเนื้อหน่อไม้
อยากหลบไปกอดไปหอมให้ชื่นใจสักครั้ง
คิดถึงบ้านนานแล้วไม่ได้หลบไป
คิดถึงหวานใจของพ่อเสียจัง
คิดถึงแกงขี้เหล็ก อยากกินแกงเนื้อหน่อไม้
อยากหลบไปกอดไปหอมให้ชื่นใจสักครั้ง
คนทางนี้เป็นห่วง