ทุกครั้งที่ฉันร้องไห้จนจมทะเลน้ำตา เหว่ว้าและเคว้งคว้างกลางผู้คน
เจ็บจนไม่อยากหายใจ ถูกรักทำร้ายจนเปราะบาง ขอบฟ้าความหวังซีดจางเหลือเกิน
แต่บอกกับใจไม่หยุดฝันอธิษฐานในกาลนิรันดร์ อย่าหยุดศรัทธาสักวันคงได้พบเธอ
*อีกครึ่งหนึ่งของดวงวิญญาณฉันรออยู่ คนเคยรู้ใจคนเคยรู้จัก
จำฉันได้ไหม เราเคยพลัดพรากกัน
(อีกครึ่งหนึ่งของดวงวิญญาณฉันรออยู่ คนเคยรู้ใจคนเคยรู้จัก เธอไปอยู่ไหน เราคงพลัดพรากกัน)
**หากเธอกับฉันสวนทางกันในความฝัน อยากให้สายตาเราได้จ้องกัน
และให้เธอบอกฉัน ว่าฉันข้ามเวลาเพื่อมาพบเธอ
(หากเธอกับฉันสวนทางกันในความฝัน อยากให้สายตาเราได้จ้องกัน โปรดให้เธอบอกฉัน ว่าฉันข้ามเวลาเพื่อมาพบเธอ)
ฉันใช้ชีวิตมืดมนดั่งคนที่มีแผลใจ แผ่นดินและผืนฟ้ากว้างไกลมันกลับไม่เหลือทางให้เดิน
ทอดทิ้งรักแท้ที่ข้างทาง ปล่อยทิ้งความหวังที่พังยับเยิน
อยากบอกกับใจให้หยุดฝันอธิษฐานในกาลนิรันดร์
เจ็บกับศรัทธากี่วันก็ไม่พบเจอ หากเธอกับฉันสวนทางกันในวันนั้น
ยามที่สายตาเราได้จ้องกัน อยากให้เธอบอกฉันว่าเราข้ามเวลาเพื่อมาพบกั
