ชีวิตประจำวันของน้องเหมิดมื้อจับหนังสือปากกา
ชีวิตประจำวันของอ้ายมือจับหลอดปากคาบกอกยา
อ้ายบ่ย่านดอกมะเร็ง ย่านแต่เจ้าบ่มารัก อ้ายสูบยาคักๆกะอยากสิมียาใจ
บ่มีดอกผู้สาวมีแต่เหล้าขาวคู่ใจ กินมื้อยามเหงาใจ หรือยามใด๋ ที่คึดอยาก
อนาคตบ่มี การศึกษาบ่มี มีแต่ความฮักดีๆที่ให้เจ้าล่ะเอาบ่
หน้าตาอ้ายกะบ่หล่อ ฐานะกะบ่ดีพอ ชีวิตอ้ายกะก่อซ่อ สิฮักบ่น้อน้องหล่า
**ชีวิตประจำวันของน้องเหมิดมื้อจับหนังสือปากกา
ชีวิตประจำวันของอ้ายมือจับหลอดปากคาบกอกยา
น้องเรียนหนังสือหนังหามีวิชาอย่างเก่ง
อ้ายนี่เที่ยวเป็นนักเลงไล่ตีกันให้คนเขาซา
อ้ายมันบ่าวขี้ยา ตกแลงมากะหากินลม
บ่สมเจ้าดอกคนงาม
คบกับอ้ายมีแต่เสีย คบกับอ้ายบ่มีได้
เพราะอ้ายบ่มีหยังให้นอกจากหัวใจและความฮัก
เฟสกับไลน์บ่ได้เล่นอินเตอร์เน็ตหาคลื่นยาก
รถอ้ายขี่กะฮ่าง เกิบกะฮ่าง คนกะฮ่าง
(ซ้ำ *,* )
(ซ้ำ ** )
อ้ายมันบ่าวขี้ยา สมมุติว่าได้ฮักกับเจ้า
สิเลิกเหล้าและเลิกยา
แมนบ่บุ(ฮ่วย) แฮงเล่นหนักกว่าเก่า(บ๊ะ)
พู้นล่ะว่า (ฮี้) สั่นดอกหว่า (เดอล่ะเด้อ)
แฮงเอาหนักกว่า(ฮ่วย) พู้นล่ะหว่า(ว้าย)
สั่นดอกว่า(ฮิ้ว) เดอล่ะเด้อ บ่าวขี้ยา..
โอ๊ะ โอ โอ๊ะ โอ้...
