หากว่าเธอนั้นยังคอยหนีความจริง
ที่ทุกข์ทน สับสนว่าชีวิตเป็นเช่นไร
สิ่งที่เธอคิดไปเองว่าสักวันนั้นยังไกล
ไม่มีทางที่ได้พบความเป็นจริง
คงเพราะเธอ อยู่กับทุกข์มากมาย
จนลืมคิดไปว่าสักวัน
สุขอยู่ไม่นาน เหมือนวันวานแค่เพียงผ่าน
ทุกข์ก็ไม่นาน จะเลือนหาย
อยู่เพียงแค่เรา ให้โอกาสกับหัวใจ
จะมองมุมไหนให้ตัวเอง
หากเวลาที่เดินไป ของหัวใจนั้นเท่ากัน
แต่สุขนั้นดูสั้นเหมือนฝันไป
แต่กับทุกข์เหมือนมืดมน
หนทางเดินแสนเดียวดาย แล้วทำไม
เธอต้องใช้เวลานาน
มีไหมใครไม่เคยมีน้ำตา เพียงใช้เวลาเรียนรู้มัน
สุขอยู่ไม่นาน เหมือนวันวานแค่เพียงผ่าน
ทุกข์ก็ไม่นาน จะเลือนหาย
อยู่เพียงแค่เรา ให้โอกาสกับหัวใจ
จะมองมุมไหนให้ตัวเอง
มีไหมใครไม่เคยมีน้ำตา เพียงใช้เวลาเรียนรู้มัน
สุขอยู่ไม่นาน เหมือนวันวานแค่เพียงผ่าน
ทุกข์ก็ไม่นาน จะเลือนหาย (จะหายไป)
อยู่เพียงแค่เรา ให้โอกาสกับหัวใจ
จะมองมุมไหนให้ตัวเอง
สุขดูไม่นาน เหมือนวันวานแค่เพียงผ่าน
ทุกข์อยู่เนิ่นนานจะเลือนหาย (จะหายไป)
อาจมีน้ำตา ถึงเวลาก็แห้งไป
อีกทางแสนไกล เรื่องราวมากมาย
เธอจะผ่านพ้นไปสักวัน เธอจะเรียนรู้ได้สักวัน
