ใครๆ ก็กลัวระยะทาง
กลัวการต้องห่างคนรักไปไกล
กลัวว่าความรัก จะลดลงแล้วเปลี่ยนแปลงไป
กลัวว่าใครจะเข้ามาแทรกกลาง
จน ลืมไปว่า คำว่ารักแท้ต้องเหนือกว่าสิ่งใด
ถ้ามันเป็นรักแท้มันต้องไม่แพ้อะไร
ไม่แพ้ใคร ไม่แพ้ระยะทาง
ถ้ามันเป็นรักแท้ มันต้องไม่แพ้อะไร
มันต้องไม่แพ้ระยะทางห่างไกล ไม่แพ้แม้ใครเข้ามา
ก็มันคือรักแท้มันต้องไม่แพ้กาลเวลา มันต้องไม่แพ้ให้คนใกล้ชิดกว่า
แต่ถ้าวันใดหากแพ้ขึ้นมา ก็รู้ไว้เลย ไม่ใช่รักแท้จริงๆ
ใครๆ ก็กลัวเรื่องความสัมพันธ์
คบกันยิ่งนานวันมันยิ่งเปลี่ยนไป
ยิ่งคบยิ่งไม่เหมือนเดิม
จนเกิดคำถามข้างในหัวใจ
ตกลงมันคืออะไรใช่รักหรือเปล่า
จน ลืมไปว่า คำว่ารักแท้ต้องเหนือกว่าสิ่งใด
ถ้ามันเป็นรักแท้มันต้องไม่แพ้อะไร
ไม่แพ้ใคร ไม่แพ้ระยะทาง
ถ้ามันเป็นรักแท้ มันต้องไม่แพ้อะไร
มันต้องไม่แพ้ระยะทางห่างไกล ไม่แพ้แม้ใครเข้ามา
ก็มันคือรักแท้มันต้องไม่แพ้กาลเวลา มันต้องไม่แพ้ให้คนใกล้ชิดกว่า
แต่ถ้าวันใดหากแพ้ขึ้นมา ก็รู้ไว้เลย ไม่ใช่รักแท้จริงๆ
ถ้ามันเป็นรักแท้ มันต้องไม่แพ้อะไร
มันต้องไม่แพ้ระยะทางห่างไกล ไม่แพ้แม้ใครเข้ามา
ก็มันคือรักแท้มันต้องไม่แพ้กาลเวลา มันต้องไม่แพ้ให้คนใกล้ชิดกว่า
แต่ถ้าวันใดหากแพ้ขึ้นมา ก็รู้ไว้เลย ไม่ใช่รักแท้จริงๆ
ไม่ใช่ รักแท้จริงๆ