ตอนกูลำบากใครจะรู้ ตอนกูลำบากใครจะรู้
พวกมึงน่ะเห็นตอนสบาย แต่มึงไม่เห็นตอนกูบู๊
ตอนกูลำบากใครจะรู้ สู้ตัวแทบขาดใครจะรู้
พวกมึงน่ะเห็นตอนสบาย แต่มึงไม่เห็นตอนกูบู๊
Verse1
พวกมึงคงคิดว่ามันง่าย
พวกมึงคงคิดว่าใครๆ ก็ทำได้
กว่าจะมีเงินจะมีทองจะมีค่าย
ต้องเอาชีวิตกูไปแขวนอยู่บนด้าย
กว่าที่กูนั้นจะมายืนอยู่นี้
มันไม่ใช่ง่ายไม่ใช่แค่ปีสองปี
ไม่ใช่มายืนและก็แอ็กซีนสองซีน
แต่ว่ากูทำมาด้วยสองมือสองตีน
มึงคงไม่เห็นตอนที่กูน่ะซุ่มซ้อม
บอกตัวเองว่าเฮ้ยมึงอย่าเพิ่งท้อ
บางวันตาแดงไม่ได้เมาแต่เพิ่งร้อง
ขอโทษไม่ว่างบางทีผมเลยเพิ่งง้อ
ตอนกูมีกูเลี้ยงหมด ตอนกูหมดใครเลี้ยงกู
พวกมึงก็รู้ว่ากูสด ทำเพื่อทดแทนคนเลี้ยงดู
กูเคยเป็นเด็กเดิน กูเคยเป็นเด็กเสิร์ฟ
ตอนนั้นกูเด็กเกิน เคยเกือบทำเด็กเกิด
พวกบอกว่ากูพลาด เดี๋ยวพวกมึงก็รู้
พวกบอกว่าไม่ยาก เดี๋ยวพวกมึงก็รู้
Hook
ตอนกูลำบากใครจะรู้ ตอนกูลำบากใครจะรู้
พวกมึงน่ะเห็นตอนสบาย แต่มึงไม่เห็นตอนกูบู๊
ตอนกูลำบากใครจะรู้ สู้ตัวแทบขาดใครจะรู้
พวกมึงน่ะเห็นตอนสบาย แต่มึงไม่เห็นตอนกูบู๊
Verse2
แจกใบปลิว เป็นสตาฟฟ์
เฝ้าร้านเกม คอยดูกราฟ
เป็นพนักงาน จานก็ต้องล้าง
กูยอมลำบาก เพื่อสักเงินล้าน
Hook
ตอนกูลำบากใครจะรู้ ตอนกูลำบากใครจะรู้
พวกมึงน่ะเห็นตอนสบาย แต่มึงไม่เห็นตอนกูบู๊
ตอนกูลำบากใครจะรู้ สู้ตัวแทบขาดใครจะรู้
พวกมึงน่ะเห็นตอนสบาย แต่มึงไม่เห็นตอนกูบู๊
ตอนกูลำบากใครจะรู้ ตอนกูลำบากใครจะรู้
พวกมึงน่ะเห็นตอนสบาย แต่มึงไม่เห็นตอนกูบู๊
ตอนกูลำบากใครจะรู้ สู้ตัวแทบขาดใครจะรู้
พวกมึงน่ะเห็นตอนสบาย แต่มึงไม่เห็นตอนกูบู๊
