ไม่เคยรู้จักแต่คิดถึง
ไม่เคยพูดจาไม่เคยสบตาด้วยซำ้ไป
ไม่รู้ทำไม หัวใจ มันคิดถึง
ไม่ได้เจอกันในตอนเช้า
ตอนเย็นถึงเฝ้าดูก็ไม่เห็นเลยสักที
ไม่รู้ไปอยู่ ตรงไหน เธอคนนี้
แต่ยังดีมีที่ตรงนั้น ทำให้เราได้พบเจอกัน ตลอดเลย
รอจนถึงเวลาเที่ยงวัน ฉันจะไปที่โรงอาหาร เหมือนเคย
ที่ตรงนี้ฉันจะได้เจอหน้าเธอ
แน่นอนเสมอ เดี๋ยวเธอต้องมา
แล้วฉันก็ได้เจอหน้าเธอ
มานั่งคอยชะเง้อได้มองเธอก็สุขใจ
คงไม่มีที่ใดจะดีต่อใจเหมือนตรงนี้
กลายเป็นเบื่อๆในวันเสาร์
อาทิตย์ก็เหงาฉันอยากให้ถึงวันจันทร์
เพราะจะได้เจอหน้าเธอคนนั้น ในโรงอาหาร
อยากอยู่นานๆ
อยู่ตอนานๆได้ไหม
คงไม่มีที่ใดจะดีต่อใจเหมือนตรงนี้
