ไม่ต้องมาเจอกันอีกเลยได้ไหม
ไม่ต้องคอยทำเป็นห่วงใยทั้งนั้น
ทุกแผลที่ทิ้งไว้ให้ฉัน ทุกรอยน้ำตาในวันนั้น
ยากจะลบเลือน ออกจากชีวิตฉันไป
ไม่อยากเห็นสายตาคู่นั้นอีกแล้วเธอ
แต่พอยิ่งห่างกันก็เหมือน ยิ่งรู้สึก
ว่าใจยังคงคิดถึงเรื่องวันวาน
เหมือนมันสับสน มันหวั่นไหว
ข้างในใจฉันลึกๆ คืออะไร
บอกตั้งกี่ครั้งว่าให้พอ
และจะไม่ยอมกลับไปรัก
บอกตั้งกี่ครั้งว่าให้ลืม
คนที่คอยทำให้ต้องช้ำ
เตือนตัวเองรอบที่ร้อยพัน
จะไม่ยอมเจ็บซ้ำๆ
แต่เหมือนหัวใจไม่ยอมจะรับฟัง
ก็เพราะมันยังรักเธอ
เว้นระยะให้ฉันได้ยืนไกลๆ
ขอพื้นที่ให้ฉันได้มองก็พอ
ทิ้งให้ความรักเป็นความหลัง
ทุกความพลาดพลั้งในวันนั้น
ให้มันย้ำเตือน หยุดตามใจเสียงหัวใจ
ไม่อยากทำให้ใครเสียใจอีกแล้วเธอ
แต่พอยิ่งห่างกันก็เหมือน ยิ่งรู้สึก
ว่าใจยังคงคิดถึงเรื่องวันวาน
เหมือนมันสับสน มันหวั่นไหว
ข้างในใจฉันลึกๆ คืออะไร
บอกตั้งกี่ครั้งว่าให้พอ
และจะไม่ยอมกลับไปรัก
บอกตั้งกี่ครั้งว่าให้ลืม
คนที่คอยทำให้ต้องช้ำ
เตือนตัวเองรอบที่ร้อยพัน
จะไม่ยอมเจ็บซ้ำๆ
แต่เหมือนหัวใจไม่ยอมจะรับฟัง
ก็เพราะมันยังรักเธอ
(บอกตั้งกี่ครั้งว่าให้พอ)
(และจะไม่ยอมกลับไปรัก)
(บอกตั้งกี่ครั้งว่าให้ลืม)
(คนที่คอยทำให้ต้องช้ำ)
เตือนตัวเองรอบที่ร้อยพัน
จะไม่ยอมเจ็บซ้ำๆ
ก็เหมือนหัวใจไม่ยอมฟัง
ก็เหมือนหัวใจยังดื้อรั้น
ยังเพ้อถึงเธอคิดถึงเธอทุกวัน
เพราะมันยังรักเธอ
