อ้ายกราบตีนครั้งที่ร้อย มันยังน้อยไป
อ้ายคิดว่าการนอกใจมันคักแท้บ้อ
กี่ทีที่ให้อภัย อ้ายก็ยังทำต่อ
เมื่อยละเนาะกับการทำใจ
ก็รู้ใจอ้ายเอียงไปทางเขา
ความฮักอ้ายถ่ายสำเนาให้เขาไป
ทนอยู่เพื่อลูกถึงจุกจนน้ำตาไหล
เมื่อมันเกินไปก็คงต้องขอลา
เมื่อใบสมรสมันหมดอายุ
แล้วน้องสิยู่ให้ไร้ค่าเฮ็ดหยัง
เมื่อฮักเฮามาถึงจุดเพหัวใจพัง
สิมาเหนี่ยวรั้งอีหยังในตอนนี้
เมื่ออ้ายยังมีคนใหม่ได้
น้องกะสิหาคนใหม่เป็นสามี
มอบหัวใจให้คนที่ฮักที่ภักดี
ปิดบัญชีใบสมรสที่หมดความหมาย
