แล้วเธอ...
ได้ใช้ชิวิตกับคนที่เธอคุ้นเคย จนวันที่เธอเริ่มคิดว่า
เขานั้นคือคนที่เธอเฝ้ารอ มาแสนนาน
แต่สิ่งนั้นไม่จริง
เพราะเวลาเหล่านั้น มันทำให้เธออ่อนล้า ในทุกๆสิ่ง
และเหลืออะไรที่ทำให้เราผูกพันธ์ ?
เมื่อฉันไม่ใช่คนที่อยู่ตรงนี้
สิ่งนั้นที่เธอเห็นเป็นเพียงความว่างเปล่า
เมื่อเธอ..
เริ่มใช้ชิวิตกลางคืน เพื่อทำให้เธอ ไม่ฟุ้งซ่าน
อารมณ์ที่เธอสัมผัส คือความต้องการ ที่เพียงต้องการ ที่เธอต้องการ
สิ่งนั้นไม่จริง
เพราะความจริงเหล่านั้นมันยังห่างไกล..กับ ทุกๆสิ่ง
และเหลืออะไรที่ทำให้เราผูกพันธ์
เมื่อฉันไม่ใช่คนที่อยู่ตรงนั้น
สิ่งนี้ ที่เธอเห็นเป็นเพียงความว่างเปล่า
เรื่องราวที่เพียงแค่ผ่าน สุดท้ายที่ลมหายใจ
มันเริ่มจะจางลง เริ่มจะจางลง
ชีวิตที่เธอพบผ่าน ผู้คนที่เธอคุ้นเคย
ที่เริ่มจะเบาบาง เริ่มจะเบาบาง เริ่มจะจางไป