นั่งกินข้าว แซ่บกว่าเก่า ในชุดเฮ็ดงานตัวใหม่
บ่ต้องคอยแคร์ สายตาผู้ใด๋ บ่มีไผเว้าพื้นคือเก่า
เคยถืกตั๋ว เป็นชู้เพิน จนคนเอิ้นว่าไปแย่งแฟนเขา
ตั๋วว่าสิแต่ง ตั๋วว่าฮักเฮา ถืกหลอกจั่งซี่ มาหลายนิคม
นี่คือความหวัง เทื่อสุดท้าย ขออย่ามีไผมาตั๋วมาต้ม
น้ำตาที่เคยไหล กับใจที่เคยล้ม มันเมื่อยแล้วเนาะ
ที่ต้องพ้อแต่เรื่องร้ายร้าย
ให้เป็นนิคมสุดท้าย โรงงานสุดท้าย หอพักสุดท้ายได้บ่
จื่อแล้วใจ บ่อยากไห้แล้วหนอ บ่อยากพ้อแล้วคนบ่จริงใจ
ให้พ้อแนความฮัก ให้พ้อแนความฝัน ให้พ้อแนคนฮักกันบ่ถิ่มไป
เมื่อยต้องเก็บกระเป๋า เมื่อยต้องเริ่มต้นใหม่
บ่อยากเปลี่ยนยูนิฟอร์มใหม่อีกแล้ว
นี่คือความหวัง เทื่อสุดท้าย ขออย่ามีไผมาตั๋วมาต้ม
น้ำตาที่เคยไหล กับใจที่เคยล้ม มันเมื่อยแล้วเนาะ
ที่ต้องพ้อแต่เรื่องร้ายร้าย
ให้เป็นนิคมสุดท้าย โรงงานสุดท้าย หอพักสุดท้ายได้บ่
จื่อแล้วใจ บ่อยากไห้แล้วหนอ บ่อยากพ้อแล้วคนบ่จริงใจ
ให้พ้อแนความฮัก ให้พ้อแนความฝัน ให้พ้อแนคนฮักกันบ่ถิ่มไป
เมื่อยต้องเก็บกระเป๋า เมื่อยต้องเริ่มต้นใหม่
บ่อยากเปลี่ยนยูนิฟอร์มใหม่อีกแล้ว
เมื่อยต้องเก็บกระเป๋า เมื่อยต้องเริ่มต้นใหม่
บ่อยากเปลี่ยนยูนิฟอร์มใหม่อีกแล้ว