เตือนเอาไว้ เตือนให้จำ
คนอย่างฉันมันไม่ควรไปรักใคร
ผ่านมาแล้วมันก็นาน
ที่เราเลิกรากันไป มันยังเจ็บทรมาน และยังเตือนความทรงจำ ในวันนี้มันไม่มีเธออยู่ที่เก่า
ฉันยังคงอยู่ที่เดิม และยังวนอยู่ที่เติม ตรงระเบียงที่เราสองคนนั่งกอดกัน ในวันนั้น ทิ้งความช้ำในใจและกลืนพร้อมน้ำตา กลืนให้ลึกลงใจกับไอ้ชายไร้น้ำยา แล้ววันนี้จะทรมานแค่ไหน ให้เธอได้รู้เอาไว้
ว่าฉันยังรัก และเราสามารถคิดถึงเมื่อก่อนนี้ตอนมีเธออยู่เป็นเพื่อนกัน ให้เธอช่วยฟังเพลงที่ฉันได้แต่ง
เรื่องราวทั้งหมดมันมาจากเธอ
มือซ้ายนั่งดูดบุหรี่ และมือขวาใช้ปาดน้ำตา ผมยังต้องทน และใช้ชีวิต ที่ไม่มีเธอ
หลังจากนั้นมา แล้วผ่านมา10
อาทิตย์ จนความรู้สึกมันด้านและชา เราไม่ได้รู้ว่าการลืมใครสักคน
ทำไมมันยากและนานว่ะ
จมอยู่กับความคิด ที่ไร้ราคา
มันไร้น้ำยา หลังจากนั้นเธอก็เดินจากไปแบบไร้น้ำตา เธอบอกว่าเราเข้ากันไม่ได้ แบบว่ามันไม่ใช่ นิสัยสันดาน
ของผมมันเหี้ย จนคนอย่างเธอจะทนให้ได้ ผมจะภาวนา #ขอให้โชคดี #ผมมันมีไม่ได้ "เหมือนอย่างที่คนทั้งโลกมี"
ผมไม่ได้ขออะไรมาก และที่ผ่านมาขอโทที และลืมผมไปซะ และอยู่กับคนที่โคตรมี
ผมเอาหัวใจลงไปเดิมพันเพื่อยอมแลกกับความรัก ขอโทษที่พาเธอจมปลักแล้วพาเธอตกสภาวะ ผู้ชายที่ไร้น้ำยาวันนี้อยากให้เธอรู้ความมานะอยากให้เธอรู้ไว้อย่างหนึ่ง
"ถึงเลิกกันไปก็ยังรัก"....
