ก็ทุกครั้งที่เหงาจนมีน้ำตา
ก็ทุกครั้งที่ฟ้ากลายเป็นสีเทา
ในคืนที่หนาวฉันยังอบอุ่นหัวใจ
ก็ในวันที่ช้ำมีเธอช่วยแชร์
ในวันที่แพ้มีมือที่ยื่นมา
ในคืนที่ล้า
มีเธอประคองกอดไว้
หลงทางไป
ก็ไม่กลัว
มีเรา
โลกนี้ที่ดูเหมือนว่างเปล่า
ก็เปลี่ยนไป
เหมือนของขวัญจากฟ้า
ยิ่งใหญ่
จากนี้ใจจะมีแค่เธอ
เสียงของหัวใจตะโกนว่าเจอคนที่เฝ้ารอ
อ้อมแขน
คล้องได้เพียงแค่เธอคนนี้พอ
แม้หนทางจะไกล
แค่สองคนหนึ่งใจ
ไม่มีทิ้งกัน
เย้เอ อือ
เดินข้ามถนนจูงมือด้วยกัน
เวลาดูหนังมีเธอชิดใกล้
กุมมือกันไว้
ในวันที่เราอ่อนแอ
ไม่รู้ว่ารักเธอมากเท่าไร
รู้แค่ว่าเธอคือรักแท้
รักไม่มีข้อแม้
แค่เธอตลอดไป เย้
หลงทางไปก็ไม่กลัว
มีเรา
โลกนี้ที่ดูเหมือนว่างเปล่า
ก็เปลี่ยนไปจากที่หาอยู่นาน
เพิ่งเข้าใจ โฮ
จากนี้ใจจะมีแค่เธอ
เสียงของหัวใจตะโกนว่าเจอคนที่เฝ้ารอ
อ้อมแขน
คล้องได้เพียงแค่เธอคนนี้พอ
แม้หนทางจะไกล
แค่สองคนหนึ่งใจ
ไม่มีทิ้งกัน
เหมือนดังเมฆฝนคู่กับฟ้า
เหมือนว่าขาคู่กับแขน
เหมือนว่าแสงคู่กับสี
เหมือนโลกนี้คู่กับน้ำ
เหมือนที่ฉันคู่กับเธอไม่มีวันห่างหาย
จากนี้ใจจะมีแค่เธอ
เสียงของหัวใจตะโกนว่าเจอคนที่เฝ้ารอ
อ้อมแขน
คล้องได้เพียงแค่เธอคนนี้พอ
แม้หนทางจะไกล (แม้ทางจะไกล)
แค่สองคนหนึ่งใจ
ไม่มีทิ้งกัน
รักสวยงามเท่าไร
ฉันเพิ่งเข้าใจเมื่อได้พบเธอ