มองออกไป ไม่เห็นใคร
ที่ผ่านมาแม้ ทำเท่าไร
ยังคงเดียวดาย ลึกลงในใจ
อันตราย รุนแรงเกิน ถึงแก่ความตาย
ยังคงเจ็บช้ำ กับเรื่องราวร้ายๆ
เจ็บเจียนตาย เพราะเธอทำลาย
หยุดเถอะไม่ต้องฝืน เรื่องมันเกิดที่เรา
จุดเริ่มต้นมันเกิดจากรัก ที่มันไม่ยืนยาว
เหมือนจะรักแต่ไม่รัก ความรู้สึกเริ่ม Down
สุดท้ายก็ความแตก แหกกระเจิงรักเรา
นิทานเรื่องนี้มันสอน
สอนให้รู้เอาไว้จะเป็นอุทาหรณ์
เธอจงรักตัวเองมากกว่ารักหลอนๆ
เขาทิ้งเธอให้อยู่คนเดียว กับใจที่หม่นหมอง
เป็น 7 วันอันตราย ครบอาทิตย์ที่เดียวดาย
ไม่ใช่อุบัติเหตุ หรือเสียชีวิตแต่โดนยาพิษที่หัวใจ
คงจะงง คนทั้งคนจะทิ้งกันลงได้ไง
พูดโกหก ด่าสะบดแล้วเธอก็นอกใจ
มีแต่ฉันคนเดียวที่มีน้ำตา
แถมไม่มีเลยคำทื่บอกลา
ไม่ได้ทำใจเอาไว้ เพราะศรัทธา
ก็เชื่อในความรัก ก็ได้แต่รักและภาวนา
หยุดเถอะ อย่าโกหกฉัน
ทุกๆ อย่าง ที่ผ่านมานั้น
ลืมไปสักที พอกันสักที
ในเมื่อวันนี้ ไม่มีกันแล้ว
หยุดเถอะเธอ ไม่ต้องฝืน
กับรักที่มันโคตรขมขืน
รักกันให้ตาย แต่สุดท้ายไปไม่ได้
รักระยะสุดท้าย
หยุดเถอะ อย่าโกหกฉัน
ทุกๆ อย่าง ที่ผ่านมานั้น
ลืมไปสักที พอกันสักที
ในเมื่อวันนี้ ไม่มีกันแล้ว
หยุดเถอะเธอ ไม่ต้องฝืน
กับรักที่มันโคตรขมขืน
รักกันให้ตาย แต่สุดท้ายไปไม่ได้
รักระยะสุดท้าย
หยุดเถอะ อย่าโกหกฉัน
ทุกๆ อย่าง ที่ผ่านมานั้น
ลืมไปสักที พอกันสักที
ในเมื่อวันนี้ ไม่มีกันแล้ว
โปรดเถอะเธอ ไม่ต้องฝืน
กับรักที่มันโคตรขมขืน
รักกันให้ตาย แต่สุดท้ายไปไม่ได้
รักระยะสุดท้าย
(อันตราย มองออกไป ไม่เห็นใคร)
(ที่ผ่านมาแม้ ทำเท่าไร)
(ยังคงเดียวดาย ลึกลงในใจ)
(อันตราย รุนแรงเกิน ถึงแก่ความตาย)
(ยังคงเจ็บช้ำ กับเรื่องราวร้ายๆ)
(เจ็บเจียนตาย เพราะเธอทำลาย)
