ไม่ดีอย่างนี้ เธอไม่ดีอย่างนั้น
เค้าว่าเธอไม่สวย ไม่มีใครต้องการ
ลืมมันซะ คำพูดนั้นที่ทำให้เธอเจ็บ
จำได้มั้ย ชุดที่เธอเก็บไว้
ใส่มันอีกครั้ง แค่เพียงเธอมั่นใจ
แสดงให้รู้ ค่าความหมาย ตัวตนที่เธอเป็น
และตัวฉันยังจำได้ดีที่เธอแอบร้องไห้บนเตียง
อยู่ในห้องเพียงคนเดียว ไม่อยากจะพบเจอหน้าใครๆ
อยากจะย้อนเวลาไปเจอแววตารอยยิ้มเธอคนเดิม
ที่ไม่ต้องลดไม่ต้องเติม ไม่ต้องฝืนและพยายาม
ส่งข้อความนี้ ไปถึงฉันวันนั้น
ไม่ต้องสนคำบางคำ เธอสวยงามแล้วที่เป็นอยู่
เพราะเธอคนนี้มีคนเดียวเท่านั้น ที่มีค่าที่สุด
อย่าให้ใครทำร้ายเธอได้อีก
คำถากถาง ที่ไม่มีความหมาย
มาจากเพียงแค่ปลายนิ้ว พิมพ์ลงไปง่ายดาย
ปล่อยมันไปให้เหมือนเป็นลมที่พัดผ่าน
สัญญากับฉัน เธอจะไม่เปลี่ยนไป
เธอจะยังเป็นคนเดิมแบบที่เธอฝันไว้
มั่นใจในเธอแบบนี้ ในตัวตนที่เธอเป็น
และตัวฉันยังจำได้ดีที่เธอกรีดแขนให้เป็นรอย
เพื่อลืมความช้ำและความเจ็บปวดของโลกความเป็นจริง
เชื่อเถอะเพราะว่าในไม่นาน ทุกรอยบาดแผลจะเลือนลาง
และเธอจะพร้อมลุกยืนขึ้นใหม่ ได้อีกครั้ง
ส่งข้อความนี้ ไปถึงฉันวันนั้น
ไม่ต้องสนคำบางคำ เธอสวยงามแล้วที่เป็นอยู่
เพราะเธอคนนี้มีคนเดียวเท่านั้น ที่มีค่าที่สุด
อย่าให้ใครทำร้ายเธอได้อีก
มากเกินไปที่ฉันต้องเสียใจ
มากเกินไปที่ฉันจะทนไหว
เลวร้ายยังไงสุดท้ายฉันก็ยังอยู่
ค่อยๆดีขึ้นแล้วจากเมื่อวาน
และฉันก็คือคนเดิมคือตัวฉัน
