จะเรียกว่าอะไรดี บังเอิญหรือว่าลงตัว ที่หัวใจดวงน้อย ของเธอเปิดรับฉัน และหัวใจดวงเดียวของฉัน...ก็เปิดรับเธอเช่นกัน ไม่รู้เป็นอะไร แค่เคลิ้มไป หรือว่า ใช่เลยไม่ว่าเวลาไหน ใจก็คิดถึงแต่เธอ ดื่มชา กินซาลาเปา...ใจเราไม่เคยเหงาเลย
จะทำตัวอย่างไร ทุกครั้งที่พบเธอ ฉันยังรู้สึกเหมือนครั้งแรกเจอ มันไม่รู้ ทำไมฉันยังต้องเขินทุกที...ที่ใกล้กัน
มันคงเป็นความรักรักที่เป็นเรา ไม่เคยเหงา ไม่เหมือนใครและทุกความในใจ ที่ยังไม่บอกเธอวันนี้ ฉันจะกระซิบให้ฟัง หมดทั้งใจ เจ็ดพันหมื่นคำถาม ที่ฉันและเธอมี คืนนี้จะหายไป ตอบทุกความในใจ ที่เรารู้สึกตรงกัน ทุกอย่างคือเธอและฉัน เมื่อเราอยู่ด้วยกัน ก็พบแต่คำตอบที่สวยงาม
จะเนิ่นนานไหม ตลอดไปใช่ไหม ไม่เห็นตองมีคำถามต่อไป เมื่อตอนนี้ ฉันนั้นพร้อมจะมอบทั้งหัวใจ...ให้เธอ
