เธอว่าที่โทรแล้วไม่ได้รับ
ไม่ได้ชาร์จแบตไป มันเลยจอดับ
แล้วเธอก็เจอเพื่อนมอม เมายับ
เมาหลับค้างกับเพื่อนมา
ให้พูดอีกที อยู่กับใครนะ
โทรไปคุยหมดแล้ว ไอ้เพื่อนที่เธอว่า
ก็ไม่มีใครบอกเลยว่าเธอไปหา
ไม่มีหมามันเห็นสักตัว…
ตีหนึ่งตีสองตีสามสี่ห้า….พี่น้ำตาหล่นอยู่บนโซฟา....
ไอ้คนที่เธอแอบคุยกับมัน แอบไปด้วยกันนี่หว่า
แล้วก็ยังมาโกหก พี่ไม่ขำไม่ตลก
หายไปเลยทั้งคืน กลับมาเหมือนคนเพิ่งไปโดนอะไรมา….
พี่มันดูเป็นไอ้เซ่อ ในสายตาของเธอหรือไง
เมื่อคืนเมานอนที่ไหน ไม่ใช่ควายที่จะไม่รู้...
หลอกพี่ให้พี่เชื่อใจ แต่ที่จริงเธอไปกับชู้
ที่โทรไปไม่รับสาย มึงไม่ได้เมา มึงเอาอยู่...
รู้มั้ยว่าเจ็บแค่ไหน ตั้งแต่หัวใจยันลูกกระเป๋ง…
พี่รู้พี่เห็น ทุกอย่าง แต่พี่ไม่อยากพูดเอง…
เป็นคนอื่น มีปืน คงไม่แค่เล็ง
ไม่อยากจะนอนในคุกชาย ก็เลยทำได้แค่เซ็ง…
ที่เธอทำมา…ทั้งนมทั้งหน้าก็เงินพี่
เธอเอาให้มัน…เธอให้ไอ้นั้นมาจับฟรี
ทำไมใจร้าย... ทั้งที่ดูแลเธออย่างดี
เกินไปแล้วไหม…พี่รับไม่ได้ว่ะแบบนี้...
