ฉันมองหน้าเธอไม่ได้ ซะด้วยซ้ำ
เพราะยังจำริมฝีปาก และตาคู่นั้น
ฉันยังจำได้ทุกอย่าง และจำได้ดี
ฉันยังไม่คิดว่ามีใครแทนได้ทั้งนั้น
เพราะในวันที่เธอจากไป โลกหยุดชะงัก
เหมือนว่าใจของฉันมันหยุดเต้นกระทันหัน
เป็นอะไรที่มันวิเศษจริงๆ
ที่เรื่องราวของคนๆ นึงแต่งได้เป็นสิบเพลง
ท่วงทำนองทุกอันที่ปล่อยออกไปนั้นมาจากวันที่เธอจะไป
ฉันเก็บเอาไว้และมาบรรเลง
จากฉันที่ไม่เคย เล่นดนตรี
แต่แต่งเพลงมาร้องให้เธอ แม้เสียงไม่ดี
และแค่หวังว่าเธอจะได้ฟังสักเพลง จากฉัน
(So) เพลงไหนก็ได้ ท่อนไหนก็ได้
เพราะในทุกเพลงล้วนมีเธออยู่ในนั้น
เธอจะรู้ได้ด้วยตัวเอง
ขอเเค่เธอฟัง เพลงของฉัน เพลงของฉัน
หรือว่าตาของฉันมันบอดเกินไป
เธอมีสัญญาณมาบอกเตือนภัย
ว่าถึงเวลาที่ต้องทำใจ
ในวันที่เธอจะต้องเดินไป
ฉันอยากหันหลังและกลับไปจับมือใว้
ถึงฉันจะรู้ว่าเธอจะเหมาะกับใคร
ถึงฉันจะรู้ว่าฉันจะขอเธอเกินไป
แต่ในวันนี้อยากกอดเธอเกินใคร
เป็นอะไรที่มันวิเศษจริงๆ
ที่เรื่องราวของคนๆ นึงแต่งได้เป็นสิบเพลง
ท่วงทำนองทุกอันที่ปล่อยออกไปนั้นมาจากวันที่เธอจะไป
ฉันเก็บเอาไว้และมาบรรเลง
