คืนแห่งจันทรา เร้นเมฆา
ลมหนาวคมกรีดกาย
สุดขอบฟ้าที่เปลี่ยวเหงา
เฝ้าคำนึง ยามนี้เธออยู่ไหน
รอนแรมไปสุดทาง แผลนั้นเริ่มจาง
เพียงไม่นานก็หายไป
แต่ความช้ำจากดวงใจ ไร้เธอเคียง
จะให้เยียวยาเช่นไร
วอนเมฆหมอกคลี่คลาย
พาแสงจันทร์ให้ส่องมาอีกครั้ง
เมื่อใดที่แผ่นฟ้ามีแสงจันทรา
ไม่ว่ามันจะไกลเท่าไร แต่ฉันจะฝ่าฟันไป
ให้ถึงคราแสงจันทรา
ส่องนำหัวใจฉันไป ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ใด
เมื่อฟ้ามี แสงจันทรา
ไม่ว่าไกลแสนไกล จะไปหา
กวัดแกว่งดาบสะท้อนเงาของจันทรา
ให้จันทร์ชโลมหัวใจ ให้รักนำทางไปหา
วอนเมฆหมอกคลี่คลาย
พาแสงจันทร์ให้ส่องมาอีกครั้ง
เมื่อใดที่แผ่นฟ้ามีแสงจันทรา
ไม่ว่ามันจะไกลเท่าไร แต่ฉันจะฝ่าฟันไป
ให้ถึงคราแสงจันทรา
ส่องนำหัวใจฉันไป ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ใด
เมื่อฟ้ามี แสงจันทรา
ไม่ว่าไกลแสนไกล จะไปหา
กวัดแกว่งดาบสะท้อนเงาของจันทรา
ให้จันทร์ชโลมหัวใจ ให้รักนำทางเราไป
