อยู่คนละโจกโหลกฟ้า
อ้ายกะนำส่องเฟซน้องคือเก่า
ถึงแม้ความฮักสองเฮา
กลายเป็นขี้เถ่าไปแต่โดนแล้ว
อ้ายกะยังบ่ลืม
บ่เคยคิดว่าสิลืม
ตราบจนวันที่สิ้นลม
อ้ายพยายามที่สุดแล้ว
สิบ่จอบส่องเฟซน้องจากนี้ไป
ยอมรับว่าเฮ็ดบ่ได้
ย่อนว่าหัวใจไม่เคยลืมน้อง
เจ็บจนแทบขาดใจ
ในวันที่เจ้าทิ้งไป
แต่อ้ายบ่เคยเคืองขุ่น
ถือเป็นบุญของอ้ายแต่ปางก่อน
มีวาสนาได้ฮ่วมซ้อนพะนางน้องแค่เศษฝัน
เคยจูงมือกันเมื่อหลายปีที่ผ่านมา
แต่อ้ายก็หมดปัญญาสิพาน้องไปฮอดจุดหมาย
ยังจำทุกความงดงามของเรา
หล่อเลี้ยงหัวใจให้ก้าวเดินไป
สำหรับชีวิตอ้าย
บ่ขอหยั๋งหลายไปมากกว่านี้
อยู่คนละโจกโหลกฟ้า
อ้ายกะนำส่องเฟซน้องคือเก่า
ถึงแม้ความฮักสองเฮา
กลายเป็นขี้เถ่าในเตาฮ้างๆ
ถ้าหากชาติที่แล้วเคยทำให้เจ้าเสียใจ
อโหสิกรรมให้อ้ายเด้อหล้า
ถ้าหากชาติที่แล้ว เคยทำให้เจ้าเสียใจ
อโหสิกรรมให้อ้ายเด้อหล่า
