ย่านบ่สมหวัง ย่านบ่มีเจ้า
อ้ายย่านแต่เขา คนนั้นสิดึงเจ้าไป
ย่านบ่เป็นตาอยู่ อ้ายย่านหดหู่ในหัวใจ
ย่านอดบ่ได้ ย่านน้ำตานอง
อ้ายย่านหม่นหมอง และย่านเสียน้อง
ให้กับเขา ย่านเฮาบ่ได้กินดอง
ย่านไปเบิดสุอย่าง อ้ายย่านฮอดบ้งบ่สมใบตอง
ฮอดมื้อนั้นอ้ายย่านแต่น้อง นี่แล้วสิเปลี่ยนใจ
ย่านเป็นแค่เพียงทางผ่าน ย่านเป็นสะพานให้เจ้าเดิน
ย่านใจสิต้องเผชิญ กับความเหงา
กะย้อนฮักเจ้าหลาย กะเลยย่านไปเบิดสุอย่าง
ย่านเจ้าคนฮู้คนนี้แยกทาง อ้ายย่านน้องเหินห่างหมางเมิน
ย่านว่ามื้อหนึ่ง หากความซึ้งมาถึงครึ่งทาง
อ้ายย่านต้องเจอกับความอ้างว้าง
อย่าฟ้าวรำคาญเด้อนาง ที่อ้ายเว่าไปแบบนั้นกะย่านเจ้า บ่ฮัก
ย่านเป็นแค่เพียงทางผ่าน ย่านเป็นสะพานให้เจ้าเดิน
ย่านใจสิต้องเผชิญ กับความเหงา
กะย้อนฮักเจ้าหลาย กะเลยย่านไปเบิดสุอย่าง
ย่านเจ้าคนฮู้คนนี้แยกทาง อ้ายย่านน้องเหินห่างหมางเมิน
ย่านว่ามื้อหนึ่ง หากความซึ้งมาถึงครึ่งทาง
อ้ายย่านต้องเจอกับความอ้างว้าง
อย่าฟ้าวรำคาญเด้อนาง ที่อ้ายเว่าไปแบบนั้นกะย่านเจ้า บ่ฮัก
อย่าฟ้าวรำคาญเด้อนาง ที่อ้ายเว่าไปแบบนั้นกะย่านเจ้า บ่ฮัก