เด็กๆ แอบฝัน ว่าฉันได้พบเจ้าชาย
ออกมาจากในนิทาน
ใส่หมวกขี่ม้า ค้นหาเจ้าหญิงหนึ่งองค์
ที่ทนทุกข์มาเนิ่นนาน
เติบใหญ่ก็รู้ ที่เพ้อที่ฝันมาก่อน
ไม่มีอะไรที่จริง
ไม่มีเจ้าหญิง ที่ซ่อนร่างอยู่หลังครัว
ไม่มีสโนว์ไวต์
ไม่มีซินเดอเรล่า กับรถที่เป็นฟักทอง
ไม่มีเจ้าชายสักองค์ ที่หลงมาจูบ
ให้ตื่นมาเพื่อเจอ เจ้าชายหัวใจงดงาม
ฉันรู้ว่าฉันมันเป็นใคร ฉันรู้ว่าฉันมันคือใคร
ไม่ได้หวังซะจนไกล ปวดท้องก็ทนไป
ได้ใช้ชีวิตอันเป็นจริง เป็นแค่ผู้หญิงที่แสนธรรมดา
ไม่หนีไปกว่าใคร
ฉันรู้ว่าฉันมันเป็นใคร ฉันรู้ว่าฉันมันคือใคร
อยู่อย่างนี้ก็สบาย สุขทุกข์ไม่เป็นไร
ได้พบความรักอันลวงลวง ก็แค่เก็บมันจับโยนไว้ใต้เตียง
บอกลา แล้วปิดไฟ
กับสิ่งที่ฉันได้พบได้เห็น มันบอก
ต้องทำจิตใจให้ชิน
จะกรวดจะหิน หรือได้แก้วก็ว่าไป
เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น
ไม่มีซินเดอเรล่า กับรถที่เป็นฟักทอง
ไม่มีเจ้าชายสักองค์ ที่หลงมาจูบ
ให้ตื่นมาเพื่อเจอ เจ้าชายหัวใจงดงาม
ฉันรู้ว่าฉันมันเป็นใคร ฉันรู้ว่าฉันมันคือใคร
ไม่ได้หวังซะจนไกล ปวดท้องก็ทนไป
ได้ใช้ชีวิตอันเป็นจริง เป็นแค่ผู้หญิงที่แสนธรรมดา
ไม่หนีไปกว่าใคร
ฉันรู้ว่าฉันมันเป็นใคร ฉันรู้ว่าฉันมันคือใคร
อยู่อย่างนี้ก็สบาย สุขทุกข์ไม่เป็นไร
ได้พบความรักอันลวงลวง ก็แค่เก็บมันจับโยนไว้ใต้เตียง
บอกลา แล้วปิดไฟ
ฉันรู้ว่าฉันมันเป็นใคร ฉันรู้ว่าฉันมันคือใคร
ไม่ได้หวังซะจนไกล ปวดท้องก็ทนไป
ได้ใช้ชีวิตอันเป็นจริง เป็นแค่ผู้หญิงที่แสนธรรมดา
ไม่หนีไปกว่าใคร
ฉันรู้ว่าฉันมันเป็นใคร ฉันรู้ว่าฉันมันคือใคร
อยู่อย่างนี้ก็สบาย สุขทุกข์ไม่เป็นไร
ได้พบความรักอันลวงลวง ก็แค่เก็บมันจับโยนไว้ใต้เตียง
หลับตา เพื่อตื่นมา เริ่มต้นใหม่
