ตี 2 36 นาที
ตี 2 36 นาที ของวันนั้น
กูยังไม่หลับ
มึงส่งมาบอกว่ามึงจะกลับ
แล้วมึงก็ไม่เคยกลับมาอีกเลย
ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
ไม่เหมือนเคย
10 ที่ผ่านมา
ไวเหมือนกับกระพริบตา
ไม่หมือนเดิม
ไม่เหมือนเคย
วันที่ 19 กุมภา
วันที่มึงนั้นจากลา
ทันทีที่ตัวกูรู้ว่ามึงนั้นจะไม่มา
กูวิ่งขึ้นไปชั้นห้า แต่ว่าตอนนั้นไม่มีนํ้าตา
กูนั่งในห้องของมึง จนฟ้าสว่างคาตา
เรื่องผีกูโคตรกลัว แต่กูก็อยากให้มึงมาลา
มึงจำได้ไหม กูเล่นดีตาร์ แล้วมึงจะเป่าฮาโมนิการ์ ตอนเมาสุรา 40 ดีกรี
ตีคอร์ดได้ 4 คอร์ด แบบธรรมดา ไม่มีวิชา ไม่มีฝีมือ ไม่มีนํ้ายา แล้วตอนนั้นเอง
นํ้าตากูมา เพราะกูเข้าใจว่านาฬิกาไปข้างหน้า มันจะไม่พา ให้วันเวลาที่ผ่านไปแล้ว น่ะ กลับมา
ประโยคสุดท้ายมึงบอกกูว่า ไอ้ตั้งเราน่า จะมาทำเพลง บ้าๆ กูตอบมึงว่า มันไม่ใช่ธรรมชาติ
ของกู เพราะกูไม่กล้า มึงถามกูว่าอยากเป็นอะไร กูตอบว่าช่างภาพ
แล้วมึงก็บอกกูว่าถ้าวันนึง มึงนะเปลี่ยนใจจะทำเพลง
อย่าลืมกูนะ
อย่าลืมกูนะ
มิเกล
ตี 2 36 นาที
ตี 2 36 นาที ของวันนั้น
กูยังไม่หลับ
มึงส่งมาบอกว่ามึงจะกลับ
แล้วมึงก็ไม่เคยกลับมา
ตี 2 36 นาที
ตี 2 36 นาที ของวันนั้น
กูยังไม่หลับ
มึงส่งมาบอกว่ามึงจะกลับ
แล้วมึงก็ไม่เคยกลับมา
กูคิดถึงวันนั้นกูปี 3 มึงปี 4
มึงบอกว่าเทอมนี้มึงต้องเรียน 8 เครดิต
วิชากีฬานับเป็น 1 ถ้าคณิตนับเป็น 4
มึงแม่งลงกีฬาเลย 8 ตัว โคตรปาหี่
มึงชอบฝากกูซื้อ Marlboro สีแดง
มึงชอบรถมัสแตง
บอกว่าเครื่องมันซัดแรง
ให้กูซื้อรถให้มึงกูคงไม่ไหวเพราะรถแพง
แต่พวกกูก็เอาบุหรี่ไปให้กลัวมึงอะลงแดง
กูอัพเดทชีวิตกูให้มึงไว ไว
ตอนนี้กูถ่ายหนัง เป็น DOP แล้วสมใจ
ทำเพลงแบบเหงาๆ กูพูดคนเดียวไม่มีใคร
แล้วก็ท่อนต่อไป เป็นท่อนของมึงกูเว้นไว้
ตี 2 36 นาที
ตี 2 36 นาที ของวันนั้น
กูยังไม่หลับ
มึงส่งมาบอกว่ามึงจะกลับ
แล้วมึงก็ไม่เคยกลับมา
ตี 2 36 นาที
ตี 2 36 นาที ของวันนั้น
กูยังไม่หลับ
มึงส่งมาบอกว่ามึงจะกลับ
แล้วมึงก็ไม่เคยกลับมา