ตะวันที่ดูร้อนแรง มันคงไม่แรงเท่าไร เมื่อฉันเองยังเดินต่อให้รู้ให้เป็นไป
ในคืนที่ไร้แสงไฟ จะก้าวต่อดีไหม เมื่อฟ้าเริ่มแปรเปลี่ยนหมดทางไป
หากไม่เคยต้องเจ็บ ไม่เคยรู้สึก ก็ควรระวังกับทางที่เดิน ที่ล้มลงคราวก่อน สอนเราให้รู้
* ต้องขอบคุณน้ำตา ที่สอนให้จำในบทเรียน น้ำตา ที่ไหลรินในวันที่หัวใจอ่อนล้า
วันนี้พึ่งรู้คุณค่า ในช่วงเวลาได้เคยเจ็บ เคยหวังและไม่เป็นดั่งใจ (เรียนรู้และก้าวไป)
จนวันที่เคยได้รอ รอใครสักคนที่เดิน ก็คล้ายวันเวลาเปลี่ยนเชื่องช้าไม่ทันใจ
จนวันแห่งการร่ำลา เมื่อฉันกอดเธอไว้ มีพบต้องมีพรากจากกันไป
หากไม่เคยมาก่อน ไม่เคยรู้สึก ว่าการรักใครก็ควรต้องรอ เมื่อหัวใจคนเปลี่ยน สอนเราให้รู้
( * )
พร้อมจะเดินออกไป พร้อมรอยยิ้ม เมื่อรู้ดีพรุ่งนี้ยังแสนไกล ร้อนต้องทนให้ไหว ฉันเคยล้มเคยแพ้
ไม่รักก็ไม่เข้าใจ โลกทุกวันเปลี่ยนไป ดังหัวใจใครสักคนฉันเลยได้เรียนรู้ ว่ารักใช่เพียงแค่รอ
น้ำตา คอยสอนให้จำในบทเรียน น้ำตาที่ไหลรินในวันที่หัวใจอ่อนล้า
วันนี้เธอไม่กลับมา ให้ช่วงเวลาที่เคยเจ็บเคยหวังและไม่เป็นดั่งใจ
แค่รักที่จากไป ในช่วงเวลาที่เคยเจ็บผิดหวังฉันคอยบอกหัวใจ เรียนรู้และก้าวไป ได้รัก รักที่จากไป
