ฝืนแค่ไหนก็คงต้องลา ไม่มีทางขอร้องให้เธอกลับมา
ไม่เห็นทางออก ตั้งแต่รู้คำตอบ
ต่อให้รั้งเธอไว้ก็ไปอยู่ดี ไม่มีคำว่ารักที่เคยมี
จบแล้วทุกอย่าง คงไม่มีแสงสว่าง
หัวใจสร้างไว้ให้ใครทำร้ายหรือเปล่า
หรือว่าเป็นแค่บทพิสูจน์ ของมัน
หยดน้ำตาที่ไหลก็มีความหมายเช่นกัน
เอาไว้เตือนเอาไว้บอกฉันให้ยอม
คนที่มันแพ้ก็แค่ต้องพอไม่มีใครขอให้รอ
จบแล้วก็แค่ต้องยอมแค่เช็ดน้ำตา
ต่อจากนี้ต้องใช้เวลาให้มันฟื้นให้มันเยียวยา
คงจะไม่เป็นไรหรอกถ้ามันเหงาก็แค่ต้องกอดน้ำตา
ถึงเวลาต้องยอมรับความเป็นจริง ถึงเวลาที่ฉันต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม
ให้ความพ่ายแพ้ แม้จะไม่ชินเท่าไหร่
ที่ต้องกลับไปเริ่มใหม่ ทำเหมือนว่าเธอหายไป
ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนนี้เราเคยมีกันเป็นลมหายใจ
และใช่เธอจำได้ไหม หรือว่ามันไม่เคยคล้าย
ฉันพยายามจะทำทุกวิธี แต่มันไม่มีความหมาย
ทำได้เพียงแค่กอดใจ ในวันที่เธอไปกอดใคร
จนบางทีมันก็สงสัย ว่า…
หัวใจสร้างไว้ให้ใครทำร้ายหรือเปล่า
หรือว่าเป็นแค่บทพิสูจน์ของมัน
หยดน้ำตาที่ไหลก็มีความหมายเช่นกัน
เอาไว้เตือนเอาไว้บอกฉันให้ยอม
คนที่มันแพ้ก็แค่ต้องพอไม่มีใครขอให้รอ
จบแล้วก็แค่ต้องยอมแค่เช็ดน้ำตา
ต่อจากนี้ต้องใช้เวลาให้มันฟื้นให้มันเยียวยา
คงจะไม่เป็นไรหรอก ถ้ามันเหงาก็แค่ต้องกอดน้ำตา
ถึงเวลาต้องยอมรับความเป็นจริง ถึงเวลาที่ฉันต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม
ให้ความพ่ายแพ้ แม้จะไม่ชินเท่าไหร่
จบแล้วก็แค่ต้องยอมแค่เช็ดน้ำตาต่อจากนี้
ใช่เธอจำได้ไหม หรือว่ามันไม่เคยคล้าย แต่มันไม่มีความหมาย
ถ้ามันเหงาก็แค่ต้องกอดน้ำตา…
