เวียนครบรอบบรรจบ จนครบรอบวันจาก ฉันเขียนไว้บนกระดาษใบนั้น
อ่านไปก็คอยยิ้มพลาง แต่หมึกจางเช่นความรู้สึก กลับไปนึกก็ยังเป็นห่วงเสมอ
อยากให้เธอนั้นเดินจากไป อย่าให้ใครทำร้ายใจเธอ อย่ารอรอ เธอจะมีฉันอยู่ตรงนี้
มากอดกันไหมเวลาที่บอบช้ำ กอดกันไว้เป็นไรให้บอกฉัน กอดกันนะฉันจะพาเธอข้ามผ่าน
จะอยู่ตรงนี้ให้เธอนั้นหลับตา เดี๋ยวเขาคงจะกลับมา หมุนทิ้งทวนนาฬิกา ฉัน เข้าใจ
ดูเขาทำเธอมากี่หน ดูเธอทุกข์ทนโดนทำร้าย ดูรักที่ดีมีความหมาย ที่เธอเชื่อมั่นตลอดมา
ส่วนฉันที่คอยเกาะจิตใจ ได้ไหมที่เธอจะมองเห็น แต่ฉันเข้าใจที่ฉันเป็น เพียงคุ้มครองเธอในนิทรา
ต่อให้เป็นไฟกลางห่าฝน จะซัดแรงลมจนเหน็บหนาว แบปรับให้เธอทุกเรื่องราว ฉันไม่เคยจะหายไป
อยู่กับลมอยู่กับฟ้าอยู่กับแสงดาว อยู่ตรงนี้ปล่อยเธอไปมีแต่ความเหงา ต่อไปนี้อาจคิดถึงมีเป็นครั้งคราว
แต่จะคอยอยู่ตรงนี้อยู่แบบนี้