ที่ฉันทำเป็นแกร่ง ที่จริงไม่มีเรี่ยวแรง
ใจข้างใน แทบแตกสลาย
ทำเหมือนไม่เป็นไร ทั้งๆ ความจริงไม่ไหว
ได้แค่ทน ต้องรับไป
ฉันก็เป็นแค่คนๆ นึง มีเจ็บมีช้ำ
ร้องไห้ก็มีน้ำตา ไม่ต่างจากใครๆ
ต้องการแค่กอด จากสักคนที่เข้าใจ
แค่เพียงกอด ยามที่ฉันไม่เหลือใคร
ให้ฉันได้รู้สึก โลกนี้ยังมีคนรักฉันอยู่ได้ไหม
ขอเพียงสักคนกอดใจ ให้ความเดียวดายมันจบ สักที
มันก็คงจะดี ถ้ามีเธอยืนข้างกัน
มือของเธอนั้นคอยประคองฉัน
คิดได้แค่ในใจ เพราะรู้เป็นเพียงแค่ฝัน
ไม่มีทาง จะเป็นจริง
ฉันก็เป็นแค่คนๆ นึง มีเจ็บมีช้ำ
ร้องไห้ก็มีน้ำตา ไม่ต่างจากใครๆ
ต้องการแค่กอด จากสักคนที่เข้าใจ
แค่เพียงกอด ยามที่ฉันไม่เหลือใคร
ให้ฉันได้รู้สึก โลกนี้ยังมีคนรักฉันอยู่ได้ไหม
ขอเพียงสักคนกอดใจ ให้ความเดียวดายมันจบ สักที
กี่พันครั้งที่ฉันต้องทนคอยกอดตัวเองเท่าไร
กี่วันคืนกับความเสียใจ
ไม่รู้จะมีใครบ้างไหมมองเห็นมัน
ต้องการแค่กอด จากสักคนที่เข้าใจ
แค่เพียงกอด ยามที่ฉันไม่เหลือใคร
ให้ฉันได้รู้สึก โลกนี้ยังมีคนรักฉันอยู่ได้ไหม
ขอเพียงสักคนกอดใจ ให้ความเดียวดายมันจบ สักที