ชาย : บ่แม่นตำรวจ บ่แม่นทหาร ผู้ใหญ่บ้านก็บ่ได้เป็น
หญิง : บ่ต้องบอกก็เห็นว่าอ้ายเป็นพระเอกหมอลำ
ชาย : แล้วบัดนี้ อยากอายเด้ รู้สึกต้อยต่ำ
หญิง : ใส่ชุดเพชรเลื่อมงาม พระเอกหมอลำต้อยต่ำหม่องใด๋
ชาย : อยากเป็นบอดี้การ์ด เป็นผู้อาสา เฝ้าตามคุ้มภัยให้เธอ
หญิง : ซำบายดีอยู่เด้อ คงบ่ต้องมีคนตามคุ้มภัย
ชาย : ก็หม่อมพะนางผู้โก้ มีบ่าวจิ๊กโก๋ จอบสอยรอบกาย
หญิง : พระเอกหมอลำคืออ้าย แอวอ่อนหลายหลาย สิคุ้มภัยได้อยู่บ้อ
ชาย : บอดี้การ์ดหมอลำ มีหมอลำเป็นบอดี้การ์ด
เอาความจ้วดเป็นการ์ดคุ้มภัย เอาหัวใจเป็น รปภ.
หญิง : อ้ายบ่ได้เป็นนักมวย ล่ะบ่ได้เป็นมือปืน
บ่มีเครื่องแบบ ล่ะมันสิ OK บ่
ชาย : บ่มี OK แต่อ้ายมี โอ้ ล่ะ หนอ
จะ รปภ. เธอด้วยเครื่องแบบหมอลำ
ชาย : บ่มีลำหัก บ่มีลำโค่น มีแต่ลำเพลิน ลำเต้ย ลำหย่าว
หญิง : ย่านเก่งแต่อ้อนสาว อ้อน แม่แม่ย่านบ่แคร์ใจเรา
ชาย : มาบัดนี้ อ้ายสิขอตัดตอนย้อนกล่าว
หญิง : กะใจน้องมันเหงา ก็อยากสิมีบอดี้กอดหลายกว่า
ชาย : บอดี้การ์ดหมอลำ มีหมอลำเป็นบอดี้การ์ด
เอาความจ้วดเป็นการ์ดคุ้มภัย เอาหัวใจเป็น รปภ.
หญิง : อ้ายบ่ได้เป็นนักมวย ล่ะบ่ได้เป็นมือปืน
บ่มีเครื่องแบบ ล่ะมันสิ OK บ่
ชาย : บ่มี OK แต่อ้ายมี โอ้ ล่ะ หนอ
จะ รปภ. เธอด้วยเครื่องแบบหมอลำ
ชาย : บ่มีลำหัก บ่มีลำโค่น มีแต่ลำเพลิน ลำเต้ย ลำหย่าว
หญิง : ย่านเก่งแต่อ้อนสาว อ้อน แม่แม่ย่านบ่แคร์ใจเรา
ชาย : มาบัดนี้ อ้ายสิขอตัดตอนย้อนกล่าว
หญิง : กะใจน้องมันเหงา ก็อยากสิมีบอดี้กอดหลายกว่า
รวม : ยามเจอะความเหงา เราจะเป็นบอดี้กอดให้กัน
