คุยกันก่อนสิฟ้าวไปไส สิถิ่มไปจังซี้ซั่นบ้อ
บ่ไปกันต่อ กะบอกแนย่อนอันได๋
บ่รั้งบ่ขวางทาง มีแต่เตรียมน้ำตาไว้ไหล
กับหาทางจ่งชีวิตไว้ใซ้มื้อต่อไป ถึงเจ็บสิตายกะบ่อยากค้างคา
นักโทษประหารยังฮู้ข้อหาว่าฆ่าไผ ตั้งข้อหาอ้ายหยังกะได้
บ่แม่นอยากไป กะถิ่มกันไปจังซี่
จำมาจากไสผู้ได๋สั่งสอนเจ้าแบบนี้ จบๆกันไปแบบชัดเจนบ่ได้ตี้
อ้ายสิได้มีเหตุผลที่อ้ายต้องเจ็บให้เจ้าของ
บ่ได้คึดสิทวงอันได๋ ที่ให้ไปเอาไปโลดสา
อันได๋เบิดค่า กะถิ่มสาอย่าเก็บไว้
อ้ายปึกปานนั้นบ่ ถึงบ่บอกให้มันเข้าใจ
แขนขาอ้ายยังอุ่นอ้ายกะยังหายใจ อ้ายยังบ่ตาย พอสิบ่หัวซา
นักโทษประหารยังฮู้ข้อหาว่าฆ่าไผ ตั้งข้อหาอ้ายหยังกะได้
บ่แม่นอยากไป กะถิ่มกันไปจังซี่
จำมาจากไสผู้ได๋สั่งสอนเจ้าแบบนี้ จบๆกันไปแบบชัดเจนบ่ได้ตี้
อ้ายสิได้มีเหตุผลที่อ้ายต้องเจ็บให้เจ้าของ
มีคนใหม่กะให้บอกกันตั้ว หรืออ้ายมันซั่วกะบอกกันสา
ตอนสิฮักกะบอกฮักส่ำพู่นส่ำฟ้า ผัดตอนสิป๋าอ้ายส่ำหมาโตหนึ่ง
นักโทษประหารยังฮู้ข้อหาว่าฆ่าไผ ตั้งข้อหาอ้ายหยังกะได้
บ่แม่นอยากไป กะถิ่มกันไปจังซี่
จำมาจากไสผู้ได๋สั่งสอนเจ้าแบบนี้ จบๆกันไปแบบชัดเจนบ่ได้ตี้
อ้ายสิได้มีเหตุผลที่อ้ายต้องเจ็บให้เจ้าของ ว่าเป็นหยังเขาจังถิ่มมึง