เอายาสูบเหน็บหู ยาฮำกาเเมวดำ
ตากแดดจนก่ำครีมบ่เคยทา ซ่งยีนลีวาย
อ้ายกะยืมหมู่มา เสื้อผ้าเเถมปุ๋ยตรากระต่ายบิน
มืออ้ายมันหยา บายแก้มเจ้าบ่ได้ดอก
อ้ายมันคนกระจอกกะโหลกกะลา
มันบ่คือเขาผู้มีบั้งอยู่เต็มบ่า
อ้ายบ่ต่างจากหมาเห่าใบตองกุง
** ขนาดหย่างสากเจ้าใกล้ๆยังฮู้สึกคะลำ
นับประสาอิหยังสิไปหอมแก้ม
ขนาดอยู่ต่อหน้าสบตายังบ่กล้าแนม
ได้แต่จกยาสูบมาฮีดแก้หน้าหล่า
Hook*** อ้ายมันคนพอกะเทินกะโหลกกะลาบ่สมเจ้า
สิเอาอีหยังไปสู้กับเขาอ้ายมันกระจอกเกิน
ได้เบิ่งเจ้าบินเจิดอยู่เทิงฟ้า อ้ายคนอยู่ต่ำพรรษาบ่เถิง
ได้แต่แยงเบิ่งเจ้าปานบั้งไฟ…
ได้แต่แยงเบิ่งเจ้าจากอ้ายไป (ท่อนจบ)