แก้มนี้อย่าให้ใครมาหอม บ่าว พิพัฒน์
แก้มนี้อย่าให้ใครมาหอม
มือนี้อย่าให้ใครมาจับ
ตาคู่นั้นอย่าให้ใครมาแล
มีรักแท้อย่าแค่ค่าใคร
เธออีรู้มั่งม้ายว่าคิดถึง
เธออีรู้บ้างม้ายว่าห่วงใย
คิดถึงคนไกล
เธอทำไหรอยู่ม้ายไม่รู้
ไม่รู้ว่าเธอหยบไปกินข้าวกับใครม้าย
ไม่รู้ว่าเธอนั้นมีโหม้ชายมารุมตอม ข่วยใจ
หวังเหวิดพรื่อโฉ้ไม่รู้
คนอยู่ไกลใจทรมาน
คิดถึงฉ้าน คิดถึงแต่เธอ
นอนกลางคืนใจยังละเม้อ
นึกว่าเธออยู่ในอ้อมแขนกัน
แก้มนี้อย่าให้ใครมาหอม
มือนี้อย่าให้ใครมาจับ
ตาคู่นั้นอย่าให้ใครมาแล
มีรักแท้อย่าแคค่าใคร
ใจมันหวังเหวิด หวังเหวิด หวังเหวิด
คิดถึงเธอรู้ม้าย
ไม่นานอีหลบไปพบที่ภาคใต้
อย่าแขบมีใหม่ว่าคิดถึงอย่างแรง
เธออีรู้มั่งม้ายว่าคิดถึง
เธออีรู้บ้างม้ายว่าห่วงใย
คิดถึงคนไกล
เธอทำไหรอยู่ม้ายไม่รู้
ไม่รู้ว่าเธอหยบไปกินข้าวกับใครม้าย
ไม่รู้ว่าเธอนั้นมีโหม้ชายมารุมตอม ข่วยใจ
หวังเหวิดพรื่อโฉ้ไม่รู้
คนอยู่ไกลใจทรมาน
คิดถึงฉ้าน คิดถึงแต่เธอ
นอนกลางคืนใจยังละเม้อ
นึกว่าเธออยู่ในอ้อมแขนกัน
แก้มนี้อย่าให้ใครมาหอม
มือนี้อย่าให้ใครมาจับ
ตาคู่นี้อย่าให้ใครมาแล
มีรักแท้อย่าแค่ค่าใคร
ใจมันหวังเหวิด หวังเหวิด หวังเหวิด
คิดถึงเธอรู้ม้าย
ไม่นานอีหลบไปพบที่ภาคใต้
อย่าแขบมีใหม่ว่าคิดถึงอย่างแรง
แก้มนี้อย่าให้ใครมาหอม
มือนี้อย่าให้ใครมาจับ
ตาคู่นั้นอย่าให้ใครมาแล
มีรักแท้อย่าแค่คำใคร
ใจมันหวังเหวิด หวังเหวิด หวังเหวิด
คิดถึงเธอรู้ม้าย
ไม่นานอีหลบไปพบที่ภาคใต้
อย่าแขบมีใหม่ว่าคิดถึงอย่างแรง
แก้มนี้อย่าให้ใครมาหอม
มือนี้อย่าให้ใครมาจับ
ตาคู่นั้นอย่าให้ใครมาแล
มีรักแท้อย่าแค่คำใคร
ใจมันหวังเหวิด หวังเหวิด หวังเหวิด
คิดถึงเธอรู้ม้าย
ไม่นานอีหลบไปพบที่ภาคใต้
อย่าแขบมีใหม่ว่าคิดถึงอย่างแรง
ไม่นานอีหลบไปพบที่ภาคใต้
อย่าแขบมีใหม่ว่าคิดถึงอย่างแรง