เหมือนว่าฉันกำลังหลอกตัวเองซ้ำๆ อยู่ทุกวัน
เหมือนว่าเรานั้นยังมีกันมีเธอมีฉันและรักเรา
ฉันยังเก็บเอาเรื่องราวเหล่านั้นที่มันผ่านไปกลับเอามาใช้หายใจ ในทุกวัน
ฉันยังได้ยินเธอบอกรักกัน รอยจูบที่แก้มก่อนนอนหลับฝัน
คำว่าคิดถึงและเป็นห่วงกันยังชัดเจน ไม่เคยเลือนหาย
กะจนว่าฝนตกหน่ำฮำซ้ำใส่ดอกบักม่วง
จนว่าข้าวออกฮวงเป็นพวงก้มพอสิได้เกี่ยว
ดนไปจนหญ้าขึ้นแซมไฮ่นาจนว่าใบเขียว
จักเดือนจักปีหัวลมเกี้ยวยังเหลียวแนมทางอ้ายอ่วยคืน
แม้ว่าเธออยู่แสนไกล แค่ไหน แม้ว่าเธอจะอยู่กับใครในวันนี้
ฉันเลือกจะจำแต่ความรู้สึกดีๆ ที่เธอเคยมีให้กัน
เธออาจจะลืมมันไปหมดแล้วเรื่องราวเหล่านั้น
แต่ฉันไม่อาจจะลบมันออกจากใจ ความจำฉันดีไม่ลืมง่ายๆ หรอก
Move on ยังไงก็ไม่ออก เคยบอกว่ารักเธอมากแค่ไหนก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม
ฉันยังเก็บเอาเรื่องราวเหล่านั้นที่มันผ่านไปกลับเอามาใช้หายใจ ในทุกวัน
ฉันยังได้ยินเธอบอกรักกัน รอยจูบที่แก้มก่อนนอนหลับฝัน
คำว่าคิดถึงและเป็นห่วงกันยังชัดเจน ไม่เคยเลือนหาย
กะแม่นแล่วอ้ายลืมได้ย้อนมีคนใหม่เข้ามา
กะแม่นแล่วน้องยังฮ้องไห่สิเป็นสิตายมีน้ำตา
ยังฮำฮอนแต่ความเก่า มันจำได้เบิดกะยังว่า
คำว่าฮักและคำสัญญามันยังมีค่าบ่เคยเปลี่ยน
แม้ว่าเธออยู่แสนไกล แค่ไหน แม้ว่าเธอจะอยู่กับใครในวันนี้
ฉันเลือกจะจำแต่ความรู้สึกดีๆ ที่เธอเคยมีให้กัน
เธออาจจะลืมมันไปหมดแล้วเรื่องราวเหล่านั้น
แต่ฉันไม่อาจจะลบมันออกจากใจ ความจำฉันดีไม่ลืมง่ายๆ หรอก
Move on ยังไงก็ไม่ออก เคยบอกว่ารักเธอมากแค่ไหนก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม
แม้ว่าเธออยู่แสนไกล แค่ไหน แม้ว่าเธอจะอยู่กับใครในวันนี้
ฉันเลือกจะจำแต่ความรู้สึกดีๆ ที่เธอเคยมีให้กัน
เธออาจจะลืมมันไปหมดแล้วเรื่องราวเหล่านั้น
แต่ฉันไม่อาจจะลบมันออกจากใจ ความจำฉันดีไม่ลืมง่ายๆ หรอก
Move on ยังไงก็ไม่ออก เคยบอกว่ารักเธอมากแค่ไหนก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม
ความจำฉันไม่ลืมง่ายๆ หรอก Move on
ยังไงก็ไม่ออก เคยบอกว่ารักเธอมากแค่ไหน ก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม
