เวิด : ฮักของเฮาคราวนั้น เฮาจับมือกันบ่เคยหวั่นไหว เฮาสองชิดใกล้ สิไปไสกะบ่เคยห่าง
บ่ดนล่วงเลยผ่านไป ใจเจ้านั้นก็เป็นลายต่าง
เส้นทางฮักของเฮากะห่าง แต่อ้ายก็ยังฮักเจ้าบ่ลืม
***ฮุก : ให้อ้ายนั้นลืมจังได๋ ฮักเจ้าไปเบิดทั้งใจ เวลาที่มันผ่านไป บ่เฮ็ดให้ใจมันจำ ว่าต้องลืมคนที่ทำร้ายใจ ว่าต้องลบเจ้าออกไปสักที
โอ้ยใจไม่รู้จะทำยังไง โอ้ยเธอทำไมยังอยู่ในใจ
"ย้อนว่าฮัก"คึดฮอดบักหลาย เมื่อเจ้าไป ก็ยังฮักเจ้าอยู่อย่างนี้
*อิสาน :โอ๊ยอินางคำแพง น้องหล่าแก้มแดงผู้สาวอ้าย
แต่กี้แต่ก่อนฮักกันบักหลาย ซุมื้อคือลืมกันง่ายแท้น้อ
โตอ้ายได้แต่คึดพ้อ โอ้ยคึดฮอดกะด้อ เซาฮักอิหลี๋ละบ้อให้อ้ายถามจั๊กคำ
เพราะอ้ายนั้นยังฮำฮอน สะออน แค่เพียงเจ้า
ยังเฝ้าคอยดูห่วงหาให้เฮากลับมาเป็นคือเก่า
บ่ว่าสิเจ็บส่ำได๋ กะยังฮักเจ้าบ่เซา
โอ๊ยยังฮักคือเก่าต้องเฮ็ดแนวได๋จั๋งสิลืม
