ต่อให้เดินถึงฝันที่สุดไกล
ต่อให้เจอสายรุ้งที่ช่างงดงาม
ฉันคิดว่ามองยังไงก็ไม่สวย
เท่าแววตาคนที่ร่วมทาง
อาจมีคนที่ยินดีมากมาย
อาจมีคำชื่นชมมาจากใครนับร้อยพัน
ฉันคิดว่าไม่ซาบซึ้งเท่าน้ำเสียง
ที่คอยห่วงใย
ที่แสนจริงใจจากคนข้างๆกัน
เป็นคนใกล้ตัวที่คุ้นเคย มาเนิ่นนาน
จนความใกล้กันทำให้มอง เธอข้ามไป
วันนี้ที่กว่าจะรู้ว่า เธอสำคัญ
เธอก็กลายเป็นดั่งลมหายใจ
เธอคือความจริง ยิ่งกว่าความฝัน
เธอทำให้ฉันรู้คุณค่า ของหัวใจ
ถ้าไม่มีเธออยู่ด้วยกัน ชีวิตฉันก็คงไม่รู้เป็นเช่นไร
มีเธอจริงๆ เดินอยู่ข้างฉัน
อีกกี่ความฝันแม้ว่ามันจะแสนไกล
ฉันไม่กลัวอะไรทั้งนั้น ขอแค่เรามีกันเสมอ
ทั้งหัวใจมันบอกว่ารักเธอ จนขาดเธอไม่ได้