เช้าแล้วเธอทำอะไรอยู่
ฉันคิดถึงเธอจัง
ให้ตายเหอะ โลกมันเปลี่ยน
เปลี่ยนไปหมดแล้วอยากจะเจอ
นึกถึงเมื่อวันก่อนที่ฉันได้ใกล้เธอ
ไม่ต้องมีระยะห่าง อย่างทุกวันนี้
ไม่รู้ตัว ต้องทำเช่นไร
ให้ความรู้สึกนี้บรรเทา
และอดทนต่อไป
เลยเอาใจเธอมากอดไว้
ในวันที่เราต้องห่างไกล
จะคอยดูแลไปด้วยกัน
เพื่อเจออีกครั้ง
ได้แค่รอ รอ รอ อยู่อย่างนั้น
เมื่อไรจะได้พบกัน
ไม่อยากอยู่อย่างนี้
ฉันเฝ้าแต่รอ รอ รอ ทั้งปี
ทุกความรู้สึกที่มี
พูดไปแค่ไหนก็ไม่พอ
โทรศัพท์ที่มีก็โทรหากันตลอด
ตัวก็ไกลแต่เหมือนว่าอยู่ข้างกันตลอด
มีความสุขแค่วันละนิดทุกๆ ตอน
ถ้าเธอเหนื่อยก็ขอให้พักหลับตานอน
ภาระมากมายต่างๆ
ฉันรู้ว่ามันจำเป็น
ไว้ค่อยคิดทีละอย่าง
เธอยังมีฉัน
ไม่รู้ตัว ต้องทำเช่นไร
ให้ความรู้สึกนี้บรรเทา
และอดทนต่อไป
เลยเอาใจเธอมากอดไว้
ในวันที่เราต้องห่างไกล
จะคอยดูแลไปด้วยกัน
เพื่อเจออีกครั้ง
ได้แค่รอ รอ รอ อยู่อย่างนั้น
เมื่อไรจะได้พบกัน
ไม่อยากอยู่อย่างนี้
ฉันเฝ้าแต่รอ รอ รอ ทั้งปี
ทุกความรู้สึกที่มี
พูดไปแค่ไหนก็ไม่พอ
ได้แค่รอ รอ รอ อยู่อย่างนั้น
เมื่อไรจะได้พบกัน
ไม่อยากอยู่อย่างนี้
ฉันเฝ้าแต่รอ รอ รอ ทั้งปี
ทุกความรู้สึกที่มี
พูดไปแค่ไหนก็ไม่พอ
