ยอมือน้อมขึ้นใส่หัว ล่ะว่าสาธุเด้อฟ้าดิน
คั่นว่าชาติก่อนผู้ข้าได้เฮ็ด ผิดต่อลูกเมียผู้ได๋
ให้อโหสิกรรมพอแล้วต่อกัน ได้บ่ถือว่าลูกขอ
เพราะหัวใจเจ้าของที่ผ่านมาจนฮอดมื้อนี้
สิฮักไผกะมีแต่น้ำตา
กลายเป็นเครื่องหมายการค้าแล้วคำว่าอกหัก
คือน้อยใจให้ดินฟ้าแท้เด้
บุญผลาเพพัง สิยับเข้าใกล้ แฮงไกลออกห่าง
คำว่าสมหวัง ตอนนี้ไปลี้อยู่ไส
มาเด้อฮักแท้ แม่นเจ้าสิลอยหลุดไปอยู่ทางได๋
ให้โงโค้งมาสู่คีนอยู่นำเนื้อนำโต
อย่าอ้าวโอ เที่ยวถลาไปทางใหม่ นภาเก่ายังขาดคู่คอยเจ้าจนล้าหล่อย
คันพ้อฮักแท้คักๆ สิเฮ็ดดีนำซูอย่าง
ให้สมประสงค์ความคึด เข้าข้างเถาะโชคชะตา
สิฮักไผกะบ่มีค่า ลูโตนผู้บาดเจ็บได้บ่
กลายเป็นเครื่องหมายการค้าแล้วคำว่าอกหัก
คือน้อยใจให้ดินฟ้าแท้เด้
บุญผลาเพพัง สิยับเข้าใกล้ แฮงไกลออกห่าง
คำว่าสมหวัง ตอนนี้ไปลี้อยู่ไส
มาเด้อฮักแท้ แม่นเจ้าสิลอยหลุดไปอยู่ทางได๋
ให้โงโค้งมาสู่คีนอยู่นำเนื้อนำโต
อย่าอ้าวโอ เที่ยวถลาไปทางใหม่ นภาเก่ายังขาดคู่คอยเจ้าจนล้าหล่อย
คันพ้อฮักแท้คักๆ สิเฮ็ดดีนำซูอย่าง
ให้สมประสงค์ความคึด เข้าข้างเถาะโชคชะตา
สิฮักไผกะบ่มีค่า ลูโตนผู้บาดเจ็บได้บ่
มาเด้อฮักแท้ แม่นเจ้าสิลอยหลุดไปอยู่ทางได๋
ให้โงโค้งมาสู่คีนอยู่นำเนื้อนำโต
อย่าอ้าวโอ เที่ยวถลาไปทางใหม่ นภาเก่ายังขาดคู่คอยเจ้าจนล้าหล่อย
คันพ้อฮักแท้คักๆ สิเฮ็ดดีนำซูอย่าง
ให้สมประสงค์ความคึด เข้าข้างเถาะโชคชะตา
สิฮักไผกะบ่มีค่า ลูโตนผู้บาดเจ็บได้บ่
สิฮักไผกะบ่มีค่า ลูโตนคนเจ็บได้บ่
