กลั่นภาษาด้วยใจหมายปอง
เป็นคำร้องครรลองแด่ฉัน
อย่างที่เห็นเช่นดังทุกวัน
ไม่เปลี่ยนผันไม่คลายจากเธอ
อย่ามองฉันผิดไปนะเออ
เธอเท่านั้น ดวงตาแห่งฉัน
หากดวงเดือนเลื่อนลอยพระจันทร์
หากเธอนั้นไม่แปรดับฟ้า
(ชีวรินทร์)
ลาลัลลา ลัลลาลั้ลลา
ลาลัลล้า ลัลลาลัลลา
(พราหมณ์)
ลาลัลลา ลัลลาลั้ลลา
ลาลัลล้า ลัลลาลัลลา
(ชีวรินทร์)
ขาดเธอไปฉันคงเลื่อนลอย
ไม่เคยคล้อยตามใครอย่างนี้
บอกให้เลยชีวิตที่มี
เธอปักษีฉันคือปักษา
ไม่เชื่อเลยเรื่องดวงชะตา
จนเมื่อฟ้าประทานแด่ฉัน
บอกเป็นเพลงให้เธอแล้วกัน
ฝากเอาไว้นิรันดร์จากนี้
* (พราหมณ์) แล้วความรู้สึกตอนนี้
เธอยังจะมีตัวฉันเองอยู่หรือเปล่า
(ชีวรินทร์) แล้วเรื่องราวผ่านมา
มันยังมีค่ากับเธออยู่หรือเปล่า
* (พราหมณ์) ฉันไม่ได้ข่าวคราวหาย
ใจแตกสลายยังคิดถึงรู้หรือเปล่า
(ชีวรินทร์) ฉันยังคงคอยกลับมา
กลับมารักษาและเยียวยากันเหมือนเก่า
* (พราหมณ์) นาฏกรรมคราวนี้
มันผิดตรงที่ฉันพรากเธอไปหรือเปล่า
(ชีวรินทร์) ลื่นล้มน้ำตาตอกย้ำ
มันช่างเจ็บช้ำ ฤทธิ์สุรารินร่ำลา
* (พราหมณ์) ให้ดวงดาวกลับฟ้า
ส่งคืนดารากลับนภาไปเหมือนเก่า
(ชีวรินทร์) พสุธาอยากเย้ย
กู่ตะโกนข้ามภูผาสักโพ้นดิน
(พราหมณ์) ความรักที่มีไม่สิ้น
ตราบใดที่ฉันมีลมหายใจ
(* ซ้ำ)
