ตั้งแต่วันที่อ้ายจากไป น้องก็ยังอยู่ตรงนี้
นอนร้องไห้ทุกๆ ที คิดถึงเคยรู้บ้างไหม
ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทั้งที่ฮักจนหมดใจ
ทำไมต้องทิ้งกันไป มีบ้างไหมคิดฮอดกันสักนาที
ค่ำคืนก็แสนยาวนาน หลับไม่เคยลงบ่มีอ้าย
กอดหมอนไห้คิดฮอดหลาย เคยฮู้บ่
ว่าคำว่าฮัก ฮักไปแล้วเอาคืนบ่ได้
ฮักไผแล้วก็ให้หมดใจ บ่ได้เผื่อใจไว้เจ็บ
ถ้าคนได้ฮัก มันบ่ง่ายดอกให้เซาฮัก
ถึงอีกคนเขาสิหมดฮัก กะยังฮักหมดใจ
ฮักคือเก่า
ค่ำคืนก็แสนยาวนาน หลับไม่เคยลงบ่มีอ้าย
กอดหมอนไห้คิดฮอดหลาย เคยฮู้บ่
ว่าคำว่าฮัก ฮักไปแล้วเอาคืนบ่ได้
ฮักไผแล้วก็ให้หมดใจ บ่ได้เผื่อใจไว้เจ็บ
ถ้าคนได้ฮัก มันบ่ง่ายดอกให้เซาฮัก
ถึงอีกคนเขาสิหมดฮัก กะยังฮักหมดใจ
วันนี้บ่มีแล้วเธอ วันพรุ่งนี้คงบ่ได้เจอ
อาจจะมีเพียงแต่คำที่เพ้อ
ว่าคำว่าฮัก ฮักไปแล้วเอาคืนบ่ได้
ฮักไผแล้วก็ให้หมดใจ บ่ได้เผื่อใจไว้เจ็บ
ถ้าคนได้ฮัก มันบ่ง่ายดอกให้เซาฮัก
ถึงอีกคนเขาสิหมดฮัก กะยังฮักหมดใจ
ฮักคือเก่า
