อนิจจังรุงรังเหลือเกิน วันๆอิเดินไปไหนกะลำบาก
พ่อเเม่เเหลงกันเหนื่อยปากมันเถียงขึ้นฟากใครเตือนไม่ฟัง
มั่วสุมเกาะกลุ่มรวมตัว หน้าไหนไม่กลัว สดหรอยไปวันๆ
ตีรันฟันเเทงเเข่งกัน ถึงไหนถึงกันเพื่อนมันยกยอ
หยับหนุกไปหน้า เเละหนักหน้าทุกวัน วันนี้เเล้วกันเห็นทีต้องเเหลง ที่มาเตือนไม่ใช่กูอิเเกล้ง เเต่กูอิเเหลงให้ฟัง
ใส่เสื้อผ้าห้างอย่าทำเป็นคุย เราใส่เสื้อเเถมสอบปุ๋ย ตัวสี่ห้าหมื่น อิไปโม้ที่ไหนก็เชิญ เเต่อย่ามาเดินข้างๆ
คนถ้ามีจริง ต้องวัดกันในบัญชี ไม่ใช่วัดคดีว่าผ่านมากี่หราง อย่าทำเป็นสดเเล้วทำงานเสียบ้าง อย่าหาว่าหลวงไม่เตือน
หลวงอาบน้ำร้อนมาก่อน วันนี้จึงสอนให้สูได้ฟัง สิ่งที่หลวงเคยพลาดพลั้งสูอย่าพลั้งพลาด
ชีวิตมนุษย์เเสนสั้น อยากให้สูนั้น คิดกันให้มากๆ อย่าโชว์พาว โชว์หรอยโชว์กาก ให้สูนั้นโชว์เเต่ความดี
(จงใช้ชีวิตทุกวันที่มี เเล้วทำความดีเพื่อสังคม อย่าหาว่าหลวงไม่เตือน )
