ยังคงยืน มองดาวบนฟ้าในคืนที่แสนจะว่างเปล่า อยู่กับเงาในคืนที่เหงาอยู่ทุกวัน
เหมือนเป็นคน สิ้นหวังช่างหมดลมอ่อนแรงล้าในหัวใจ เมื่อได้ฟังคำนั้นจากปากของเธอ
* ในเมื่อรู้ว่าใจของเธอรักฉันไม่เหมือนวันก่อน ยังไม่ยอมให้ใจยังรัก ยังจะฝืน
** รั้งเธอสักเท่าไร รั้งเธอด้วยน้ำตา แต่ว่าได้กลับมา กลายเป็นความเสียใจ
รักเธอที่สุด รักเธอแค่ไหน เธอรู้บ้างไหม ว่าคนที่เธอทำร้าย คนนี้ก็มีหัวใจ
ต่อจากนี้ คงเป็นเขา เรื่องราวของเรามันจบ จบไปในวันที่เธอบอกฉัน ให้ปลดระวางจากเธอ
ไม่มีวัน ไม่มีอีกแล้วคืนวันที่ฉันนั้นมีเธอ ที่ผ่านมาจบกันและฉันก็เข้าใจ
ฉันยังจำ ภาพเธอที่กอดฉันในวันนั้นจำฝังใจ รักเธอเท่าไรยิ่งทรมาน
( * , ** )
( ** )
ฉันคงต้องไป จากนี้ต้องยอมปล่อยเธอ เหนี่ยวรั้งเธอ สุดท้าย
ชีวิตนี้ฉันไม่มีเธอแล้วต้องอยู่ด้วยตัวเอง ต่อจากนี้ ไม่ใช่ฉัน